1 Οκτωβρίου 2011

Μεγάλωσε

- Μαμά που είναι η μάσκα σου;
- Ποια μάσκα;
- Αυτή που παίρνεις στις συγκεντρώσεις

Σιγή ιχθύος από την άλλη πλευρά της γραμμής. Κατάπια την γλώσσα μου.
Το σκεφτόμουν ότι θα έρθει αυτή η ώρα και μοιραία θυμήθηκα την μητέρα μου στις αντίστοιχες στιγμές.
"Αν γίνουν φασαρίες θα πας στο ΚΚΕ. Έχει την καλύτερη περιφρούρηση, προσέχουν τα παιδιά. Μην αρχίσεις να τσακώνεσαι με τους αναρχικούς και αν σε συλλάβουν να πάρεις τον θείο Μάνο να έρθει με το μηχανάκι, θα έρθει πιο γρήγορα από μένα".

Χρόνια μετά μου εξομολογήθηκε ότι καταβάθος ήθελε να με κλειδώσει στο σπίτι. Κάθε φορά που έφευγα θυμόταν τον 21χρονο αδελφό της που σκότωσαν οι χίτες έξω από το σπίτι τους. Τον πατέρα της και τα άλλα δύο αδέλφια της, εξόριστους στην Μακρόνησο.
Αν σε κλείδωνα θα ήταν σαν να τους πρόδιδα.

Και τώρα... ήρθε η σειρά μου;

Του είπα που είναι η μάσκα, του ξαναείπα να μην αφήσει τον διπλανό του, να μείνει μακρυά από τα μπάχαλα. Να έρθω και εγώ μαζί σας; Έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο.
" Όχι βέβαια! Και μην επαναλαμβάνεσαι, τα έχω εμπεδώσει, φτάνει".

Τι χαζομάρα να του πω να πάω μαζί του. Θίχτηκε. Όμως δεν υπάρχει πια η περιφρούρηση του ΚΚΕ και τι θα γίνει αν βρεθεί ανάμεσα στα μπαχαλά και στα ΜΑΤ;

Μέχρι να γυρίσει σπίτι κοιτούσα συνέχεια το κινητό μου. Τώρα θα χτυπήσει και θα μου πουν ότι είναι στο νοσοκομείο με ανοιγμένο κεφάλι.

Η μητέρα μου γελούσε. Ηρέμησε Νεφέλη, τίποτα δεν θα πάθει. Θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει μέσα πανευτυχής. Θα αρχίσει να μιλάει ακατάπαυστα και θα σκέφτεται την επόμενη συγκέντρωση.



13 Σεπτεμβρίου 2011

Γιορτή Εθελοντισμού




«Όλος ο κόσμος μια αγκαλιά!»

Με το μήνυμα αυτό, 50 εθελοντικοί οργανισμοί με τους εκατοντάδες εθελοντές τους μας προσκαλούν για 10η συνεχή χρονιά σε μια ανοιχτή γιορτή για τον Εθελοντισμό και την ανιδιοτελή προσφορά, το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου, από τις 10.00 π.μ. έως τις 10.00 μ.μ., στον πεζόδρομο Αποστόλου Παύλου στο Θησείο. Οι ιδέες του Εθελοντισμού και της Αλληλεγγύης αποδεικνύονται, πλέον, ως απαραίτητο στοιχείο για µία κοινωνία ζωντανή, υγιή και εξελισσόμενη.

Η Γιορτή Εθελοντισμού είναι ανοιχτή προς όλους! Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν το έργο των εθελοντικών οργανισμών, σε ανοιχτή έκθεση ενημερωτικού υλικού στον πεζόδρομο του Θησείου, που ξεκινά έξω από τον σταθμό του τρένου.

Θέατρο δρόμου, μουσικά & χορευτικά δρώμενα, δια δραστικά παιχνίδια & mp3 experimentevent, θα γεμίσουν με ρυθμό και ενέργεια τη Γιορτή του Εθελοντισμού.

Επίσης, από 10.00 - 16.00 θα βρίσκεται η «Κινητή Μονάδα Ενημέρωσης και Εξέτασης για HIV» της PRAKSIS στη Γιορτή, όπου και  θα ενημερώνουμε για τον HIV, καθώς και για το γρήγορο τεστ.

Τέλος, θα κλείσουμε με συναυλίες από τα «Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων» και από το συγκρότημα ΤΡΙΦΩΝΟ (φιλική συμμετοχή).

http://www.simetexo.gr/
 
Στις μέρες μας το να είναι κανείς εθελοντής είναι κάτι περισσότερο απο μία ηρωική πράξη.


16 Αυγούστου 2011

Νύχτα

Ο Kahlil Gibran γράφει για την νύχτα στο βιβλίο Αγαπημένη.

Είμαι σαν και εσένα, γιατι μας κατηγορούν και τους δυο πως είμαστε αυτο που δεν είμαστε.
Είμαι σαν και εσένα, στις επιθυμίες μου και στα ονειρά μου, στο είναι μου και στον χαρακτήρα μου.
Είμαι σαν εσένα, και ας μη με στέφει το δειλινό με χρυσαφιένια σύννεφα.
......
Είμαι νύχτα φιλική χαρούμενη, γαλήνια, ταραγμένη. το σκοτάδι μου δεν έχει αρχή και τα βάθη μου δεν εχουν τέλος...........
........ Νύχτα, είμαι σαν κι εσένα. Η αυγή μου δεν θα ερθει παρά μονάχα όταν ο χρόνος μου θα έχει τελειώσει.


Θέλει υπομονή να περιμενεις την "αυγή μου". Κανένας γαλαξίας δεν με περιβάλλει, τα μάτια μου όμως μαθαίνουν να βλέπουν και τα αυτιά μου να ακούν.

11 Αυγούστου 2011

11.08


Το νόημα της φωτογραφίας είναι, "έχω μία μαγική ικανότητα να τα κάνω θάλασσα". 
Εξαίτιας όμως ενός εκπληκτικού timing αυτό το καλοκαίρι, προκύψαμε αρκετοί θαλασσοταραγμένοι (αλίμονο, δείξε μου το φίλο σου..) και ιδού η "παραλία μας". Λίγα χιλιόμετρα έξω απο την άδεια πια Αττική.

Προκειμένου μάλιστα να την οικειοποιηθούμε περισσότερο την βάφτισαμε, I did it my way, από το ομώνυμο τραγούδι του Φρανκ Σινάτρα.
C'est moi  η νονά. Η επιλογή του τραγουδιού καθόλου τυχαία δεν είναι, διότι,
now as tears subside, Ι find it all so amusing
Τo think I did all that
And may I say, not in a shy way

Yes, it was my way

Καλές μας βουτιές:)

31 Ιουλίου 2011

Η πλατεία

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε, χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε.






21 Ιουλίου 2011

Ο Σωτήρης



Γεια σας, είμαι ο σκύλος που σας γάβγιζε

Κάτι συνέβη στην οδό Βουκουρεστίου αυτές τις ημέρες


Η ιστορία του Σωτήρη, του αδέσποτου σκύλου που έζησε για χρόνια στην οδό Βουκουρεστίου, αξίζει τον κόπο. Και για το σκύλο αλλά κυρίως για τους ανθρώπους. Αυτό το σκυλί, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, το συμπάθησαν πολλοί στα τόσα χρόνια που έζησε πάντα στον ίδιο δρόμο, αλλά το αγάπησε ένας άνθρωπος του μεροκάματου και του μόχθου. Ο θυρωρός της πολυκατοικίας, που στεγάζεται το υποκατάστημα της τράπεζας HSBC.

Είχε τη φροντίδα του καθημερινά, το νεράκι του, το φαΐ του, το χαλάκι του, το λουράκι του για το καλαζάρ, κι ας τα άκουγε από τους συνήθεις περίεργους που του γκρίνιαζαν γιατί ο Σωτήρης γάβγιζε και λέρωνε τα πεζοδρόμια. Είχε τη φροντίδα του σκύλου τα τελευταία χρόνια. Πρώτα το αδέσποτο το φρόντιζε ένας υδραυλικός της περιοχής, ο Σωτήρης τού είχε μεγάλη αδυναμία, αλλά πέθανε αιφνιδίως και πρόωρα. Ο κύριος Γιώργος, λοιπόν, ανέλαβε το σκυλί και, για να λέμε την αλήθεια, του Σωτήρη δεν του έλειψε τίποτα.

Κι όταν πριν από μερικούς μήνες, την άνοιξη, ο Σωτήρης είχε βαρύνει, ο άνθρωπος αυτός με το μισθό του μετρημένο, πήρε τον Σωτήρη, τον πήγε σε κτηνίατρο κι όταν του διαγνώστηκε καρκίνος, πλήρωσε για την ευθανασία του, για να μην υποφέρει το αδέσποτο, και στη συνέχεια έψαξε και βρήκε τον τρόπο για να μην πετάξει τον Σωτήρη στα σκουπίδια. Πλήρωσε και την αποτέφρωσή του!
Και γέμισε τη Βουκουρεστίου με ένα ευαίσθητο κειμενάκι (αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία), για να μάθουν οι περίοικοι πως ο Σωτήρης έφυγε…

Υ.Γ. Αυτά ο θυρωρός. Ο κοσμηματοπώλης Πενθερουδάκης, τώρα. Άδειασε  την κεντρική προθήκη στο κατάστημά του κι έβαλε σε ασημένια κορνίζα το κειμενάκι για την απώλεια του Σωτήρη, που τον είχε παρέα του τόσα χρόνια, έτσι για να το βλέπουνε κυρίως όσοι επιφυλάσσουν στα αδέσποτα τη σκληρότητα που δεν αξίζει κανένα ζωντανό… Και προσβάλλουν την ιδιότητα του Ανθρώπου.

  της Ιωάννας Μάνδρου

Ο Σωτήρης και η πίτσα

…Στο Έβερεστ παίρνω μια κόκα-κόλα, παραγγέλνω δυο κομμάτια πίτσα στο ταμείο. Ένα κομμάτι πίτσα, λέει δίπλα μου μια κοπέλα. Δίνω το χαρτί, μου βάζουν τις δυο τελευταίες πίτσες στη σακούλα. Η δικιά μου; λέει η κοπέλα, μόλις τελείωσαν. Κοιταζόμαστε με αμηχανία. Θέλω να της δώσω τη μία, έτσι κι αλλιώς πολλές είναι για μένα, να της πω δεν πειράζει, να τις μοιραστούμε, ορίστε πάρε, μπερδεύομαι, δεν μπορώ να πω το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, βουβός με χαμηλωμένα μάτια έχω φτάσει ήδη έξω, περπατάω, κι άλλες ενοχές. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο δύσκολο είναι να μιλήσεις στους ανθρώπους. Αποκλεισμένα νησιά στο πέλαγος.

Στον πεζόδρομο στη Βουκουρεστίου πετάω τις πίτσες στο καλάθι με τα σκουπίδια, όπως είναι στη σακούλα. Έξω απ’ την τράπεζα κοιμάται ο γνωστός κοπρίτης, μόλις φτάνω δίπλα του σηκώνει το κεφάλι, το κουνάει βαριεστημένα, σημείο αναγνώρισης. Γυρνάω πίσω στο πράσινο καλάθι απορριμμάτων, σηκώνω το μανίκι, φτάνω τη σακούλα. Του βάζω τις πίτσες μπροστά στη μούρη. Με κοιτάει με καχυποψία. Όχι, όχι, διαμαρτύρομαι, δεν είναι για τα σκουπίδια, απλώς μου κόπηκε η όρεξη. Συνεχίζω, σκέφτομαι ξαφνικά, αν είναι κάποιος από πίσω και με παρακολουθεί όλη αυτή την ώρα, τι θα σκέφτεται, με πιάνουν τα γέλια. Μια παρέα αγόρια και κορίτσια κατεβαίνουν χαρούμενα από την Ακαδημίας, με βλέπουν να περπατάω με δυο σακούλες εφημερίδες και να γελάω μόνος μου και με κοιτάνε περίεργα. Α, δεν είναι τίποτα, θέλω να τους πω, Σάββατο βράδυ στην πόλη...

(* Απόσπασμα από το editorial στην AΤΗΕΝS VOICE γραμμένο στις 9 Μαρτίου του 2006)

του Φώτη Γεωργελέ

13 Ιουλίου 2011

"Λάθος" νομοσχέδιο

Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους και αφού άνθρωποι είναι οι υπεύθυνοι υπάλληλοι του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έκαναν ένα "λαθάκι".
Δημοσίευσαν λάθος νομοσχέδιο!

Λίγο μετά τη συνέντευξη Τύπου που οργάνωσαν οι φιλοζωικοί φορείς, ζητώντας την πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου για τα ζώα, ένα νέο email απεστάλη από το γραφείο Τύπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με τίτλο «ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, ΘΕΜΑ: -ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ».

Την ίδια περίπου ώρα και χωρίς καμία εξήγηση αποσύρθηκε, από την επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου, το κείμενο που είχε προκαλέσει αναστάτωση στη φιλοζωική κοινότητα.

Τα ερωτηματικά που εγείρονται από την δημοσιοποίηση «λάθος» κειμένου είναι πολλά. Μεταξύ αυτών:

- Ποιος και για ποιο λόγο είχε συντάξει μια πρόταση, η ψήφιση της οποίας «θα σηματοδοτούσε το τέλος του εθελοντισμού και θα έστελνε στο δρόμο αμέτρητα κατοικίδια»;

- Για ποιο λόγο η πρόταση αυτή συνοδευόταν από δική της αιτιολογική έκθεση;

- Υπήρχε πρόθεση, ή ανθρώπινο λάθος στην αρχική αποστολή «λάθος» νομοσχεδίου καθώς και στην ανάρτησή της, στην ιστοσελίδα του υπουργείου;

- Γιατί χρειάστηκαν έξι μέρες έντονων διαμαρτυριών από τη φιλοζωική κοινότητα και εκτεταμένων ρεπορτάζ από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ προκειμένου οι υπεύθυνοι να ανακαλύψουν ότι το κείμενο που είχε δοθεί στη δημοσιότητα δεν ήταν το ορθό;

- Και τέλος ποιο είναι πραγματικά το κείμενο που εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο;

Τα φιλοζωϊκά σωματεία ζητούν πλέον διερεύνηση της υπόθεσης, καθώς και επιβολή κυρώσεων στους υπαλλήλους που ευθύνονται για την περίεργη αυτή υπόθεση που συντάραξε την φιλοζωική κοινότητα και έβλαψε την εικόνα της πρώην υπουργού, κας Μιλένας Αποστολάκη.

Μένει τώρα να μελετήσουν το πραγματικό νομοσχέδιο και να καταθέσουν τις προτάσεις και παρατηρήσεις τους επ’ αυτού, στον νέο υφυπουργό κο Γιάννη Δριβελέγκα –εφόσον φυσικά αυτό είναι που εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο.

Σχετικό άρθρο από την Ελευθεροτυπία εδώ καθώς και η συνέντευξη Τύπου, που έδωσαν χθες οι τρεις δευτεροβάθμιοι φιλοζωικοί φορείς, με φόντο ένα πανό: 
"Ριζική βελτίωση, αλλιώς απόσυρση του νομοσχεδίου"

11 Ιουλίου 2011

Νέο νομοσχέδιο

 Το νέο φιλοζωικό νομοσχέδιο θέτει ουσιαστικά τους φιλόζωους στην παρανομία.
Είναι να απορεί κανεις σε αυτή τη χώρα που ζούμε.
Ενδιαφέρεται κανείς να προχωρήσουμε και να εξελιχτούμε ή τελικά όλα οδηγουν πίσω ολοταχώς;

Παραθέτω και μία σχετική ανάρτηση του Περαστικού

Λόγω ραγδαίων εξελίξεων κοινή συνέντευξη Τύπου πρόκειται να πραγματοποιήσουν την Τρίτη 12 Ιουλίου 3 Φιλοζωϊκές Ομοσπονδίες*, με αφορμή το νέο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς.

Ο προβληματισμός των φιλοζωικών σωματείων και εθελοντών ήταν έντονος από την πρώτη στιγμή που ήρθε στη διαβούλευση το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο για «την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό».

Το αρχικό νομοσχέδιο αποδείχτηκε άνισο, επιπόλαιο και προβληματικό. Η συμμετοχή του κόσμου στη διαβούλευση ήταν πέρα από κάθε αναμενόμενο και τα περισσότερα σχόλια

α) εξέφραζαν απογοήτευση για την μη απαγόρευση πώλησης ζώων σε καταστήματα κατοικιδίων και
β) ζητούσαν να αποσυρθούν τα προτεινόμενα πρόστιμα διατήρησης περισσότερων των δύο ζώων σε διαμερίσματα ως παράλογα και επικίνδυνα.

Το προβλεπόμενο πρόστιμο των 300 ευρώ για κάθε ζώο -ακριβώς ίσο με αυτό της εγκατάλειψης- θα εξωθούσε σε σωρεία εγκαταλείψεων. Μάλιστα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την εγκατάλειψη των ζώων (δεν υπάρχει πρόβλεψη για άλλη λύση) το κατά κεφαλήν πρόστιμο θα διπλασιαζόταν.

Τα σωματεία διαμαρτυρήθηκαν έντονα στη διαβούλευση καθώς και σε συναντήσεις με την τότε υφυπουργό Μιλένα Αποστολάκη για τα πρόστιμα που στοχοποιούσαν τους φιλόζωους εθελοντές και η υφυπουργός τους διαβεβαίωσε για απόσυρση όλων των σχετικών προστίμων καθώς και για την απελευθέρωση του αριθμού ζώων συντροφιάς ανά διαμέρισμα, εφόσον τηρούνταν οι κανόνες υγιεινής και δεν υπήρχε διατάραξη κοινής ησυχίας.


Στο μεταξύ η υφυπουργός αντικαταστάθηκε και το νομοσχέδιο τροποποιήθηκε από «ικανούς» υπαλλήλους της διεύθυνσης κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΑΑΤ) κάπου ανάμεσα στην μεταβίβαση καθηκόντων από την κα Αποστολάκη στον νυν υφυπουργό κο Γιάννη Δριβελέγκα.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι φιλοζωικές ομοσπονδίες, «στη μετά τη διαβούλευση εκδοχή ενός ήδη επιπόλαιου και προβληματικού σχεδίου νόμου, έχουν αφαιρεθεί βασικά σημεία του, που είχαν αρχικά χρησιμοποιηθεί ως «κράχτες» στην παραπλανητική επικοινωνιακή πολιτική του Υπουργείου».

Ειδικά ως προς το πρόστιμο διατήρησης πέραν των 2 ζώων συντροφιάς σε διαμερίσματα, αυτό όχι μόνο δεν αναιρέθηκε αλλά σχεδόν διπλασιάστηκε ( φτάνοντας στα 500 ευρώ ανά ζώο) ενώ το πρόστιμο της εγκατάλειψης παραμένει αμετάβλητο στα μόλις 300 ευρώ άπαξ!

Η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου αναμένεται να σηματοδοτήσει το τέλος του εθελοντισμού, να στείλει στο δρόμο αμέτρητα κατοικίδια (που θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα αδέσποτα), ενώ κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες άλλα θα προκύπτουν από την απελευθέρωση της ερασιτεχνικής εκτροφής και το ανεξέλεγκτο εμπόριο.



* Οι τρεις φιλοζωικές ομοσπονδίες (Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία, Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού) με την στήριξη και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων προχωρούν σε κοινή συνέντευξη τύπου: αύριο (Τρίτη 12 Ιουλίου), στις 13.30 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στο Αμφιθέατρο Αντώνης Τρίτσης, που βρίσκεται επί της οδού Ακαδημίας αρ. 50.

6 Ιουλίου 2011

διάλειμμα

ή μια αγκαλιά, αρκεί να είναι εκτός πλατείας!

(διακοπές χρειάζομαι γενικότερα, αλλά είναι απατηλό όνειρο για φέτος)

3 Ιουλίου 2011

Ομορφη πόλη


Το βίντεο αναφέρεται στα πρόσφατα γεγονότα. Είναι ντυμένο με το  τραγούδι του Γιώργου Σαρρή, που έγραψε για τον δολοφονημένο Αλέξη Γρηγορόπουλο.
Ευτυχώς αυτή τη φορά η αστυνομική βία που μετέτρεψε την διαδήλωση σε θάλαμο αερίων, δεν έχει στο ενεργητικό της άλλον έναν θάνατο.

Εχω επηρεαστεί τόσο πολύ  από τις εξελίξεις που αναρωτιέμαι πώς μπορεί η ζωή να συνεχίζεται στους συνηθισμένους ρυθμούς για τους περισσότερους.
Η "όμορφη" πόλη κάηκε άσχημα, για άλλη μία φορά, κάνοντας τον παράδεισο να φαντάζει ακόμα πιο μακρυά.


Ραγίζουν οι δρόμοι απόψε από θυμό,
φωνές, τρελλά πουλιά γυρεύουν ουρανό.
Ματάδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν κίνηση
κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου λαιμό,
βρωμάει το πρόσωπο μααλοξ και νερό,
κοιτάει με απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση.

Σταδίου χαμηλά ακούω τρελλά ουρλιαχτά,
ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια
το χέρι μου γερά μη χαθούμε, είναι ζόρι σου λέω
το νου σου στα στενά γίνεται ντου ξαφνικό
ρίχνουνε κρότου-λάμψης για εκφοβισμό,
το στόμα μου στεγνό, αγωνία και καπνό αναπνέω.


30 Ιουνίου 2011

Πώς να σωπάσω μέσα μου

Πέρασα από το Σύνταγμα επιστρέφοντας απο την δουλειά. Τίποτα δεν θυμίζει τον ορυμαγδό των προηγούμενων δύο ημερών. Ο χώρος καθαρίστηκε, αρκετές σκηνές ξαναστήθηκαν και τα περισσότερα πανό είναι στη θέση τους.

Την ώρα που οι ματατζήδες, χθες το απόγευμα, προχώρησαν στην τελική εκκαθάριση της πλατείας, ως άλλος στρατός εισβολής, ήμασταν εγκλωβισμένοι στην Ερμού. Μας έριχναν χημικά από τρία διαφορετικά σημεία. Πρόλαβα όμως για λίγο, έστω με θολά μάτια να δω τους δω να αποτελειώνουν το έργο τους.

Οι μπαχαλάκιδες συνέχιζαν τον πετροπόλεμο με τους ματατζίδες ξηλώνοτας τα παρτέρια της Ερμού. Προχωρήσαμε προς τα κάτω να βρούμε λίγο καθαρό αέρα όταν έσκασε και άλλο χημικό δίπλα μας.
Είχα πια κουραστεί να παίζω τη γάτα με το ποντίκι δύο μέρες σε αυτό το παιχνίδι επιβολής δύναμης και εξουσίας. Η τελευταία ρίψη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της πίκρας και του θυμού, τόσο για το εφαρμοστικό, όσο και για όλα αυτά τα χημικά που αναίτια, άτιμα τρώγαμε δύο μέρες.
Γύρισα πίσω. Ήθελα να ανακατευτώ με τους μπαχαλάκιδες και να λάβω και εγώ μέρος στον πετροπόλεμο.

Η βία που ηθελε να γεννήσει βία.
Επί δύο μέρες είχαμε μπροστά μας συντεταγμένους ματατζήδες που διασκέδαζαν μαζί μας πετώντας χημικά και οβίδες κρότου λάμψης, ενώ τα δικά μας όπλα ήταν η μάσκα, το maalox και τα πόδια μας.
Και αυτά μας πρόδωσαν κάποια στιγμή με τα αμέτρητα χημικά που δεχτήκαμε. Φαντάσου αν δεν ήταν ληγμένα τα περισσότερα από αυτά, πόσο πιο γρήγορα θα μας είχαν "εκκαθαρίσει".

Με τραβήξανε και φύγαμε για να γλυτώσουμε από τη νέα ρίψη. Δεν ξέρω αν θα είχα ξηλώσει το παρτέρι ή όχι, τελικά. Το σκέφτομαι συνέχεια από χθες.


25 Ιουνίου 2011

Η βόλτα

Χθες το βράδυ ένα τετράποδο της παρέας ξετρύπωσε στο πάρκο τα 4 γατάκια της φωτογραφίας.
Μετά το αρχικό σφίξιμο και τον συνήθη πια δισταγμό τι κάνουμε τώρα, αρχίσαμε να γελάμε με τον σκύλο διασώστη.
Μύριζε τα γατιά, έκανε κύκλους γύρω τους, ώσπου στο τέλος ξάπλωσε μπροστά τους.
Με την συμπεριφορά του δεν μας άφησε κανένα περιθώριο επιλογής.

Είναι η πρώτη φορά που αντιδρά με αυτόν τον τρόπο το συγκεκριμένο σκυλί.
Πρώην αδέσποτο, βρέθηκε από την σημερινή του ιδιοκτήτρια χτυπημένο και εγκαταλελειμμένο πριν από χρόνια, σε ένα εργοτάξιο. Το κλάμα του την οδήγησε σε αυτό.

Ίσως το κλάμα των γατιών να του ανέσυρε κάποια μνήμη και να του προκάλεσε την ανάγκη να τα προστατέψει ή ίσως τελικά τα ζώα μας να αποκτούν τις δικές μας συνήθειες και την νοοτροπία.

Τα γατάκια είναι πια ασφαλή. Ελπίζω μόνο να μην αυξηθεί οριστικά και άλλο ο αριθμός των τετράποδων μελών των οικογενειών μας.
Ο νέος νόμος που ψηφίζεται οσονούπω, επιβάλλει πρόστιμο σε όσους διατηρούν περισσότερα από δύο ζώα.
Όχι, δεν θα κάνω τον υπολογισμό για το πρόστιμο που θα μας επιβληθεί στην περίπτωση που γίνουμε αντιληπτοί. Η ζωή είναι ανεκτίμητη και ο νέος νόμος για τα αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς είναι ανίκανος να την εκτιμήσει.




22 Ιουνίου 2011

πλατεία

Ψήφο εμπιστοσύνης.


Τουλάχιστον επωφελήθηκε ο τετράποδος.

20 Ιουνίου 2011

πλατεία

 
What is the impossible?
 



Στης πλατείας τον παλμό, του τυμπάνου ο ρυθμός.




Από μικρή στα βάσανα.




Τηλεοπτικές κάμερες και ..... αφηρημένη τέχνη.


12 Ιουνίου 2011

7 Ιουνίου 2011

2 Ιουνίου 2011

Η κλήτευση


Είμαι μάρτυρας σε μία υπόθεση και πριν λίγες μέρες έλαβα μία κλήτευση από το Πταισματοδικείο για να καταθέσω.
Ζήτησα άδεια για λίγες ώρες και όταν επέστρεψα έδωσα στον εργοδότη μου την κλήτευση, υπογεγραμμένη από την Πταισματοδίκη με την σημείωση «Προσήλθε και κατέθεσε 18.05.11»

Ωστόσο οι ώρες απουσίας μου αφαιρέθηκαν από τον μισθό μου. Όταν ζήτησα εξηγήσεις, ο εργοδότης μου ισχυρίστηκε ότι δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει για τις προσωπικές μας υποθέσεις. Επέμενε μάλιστα ότι έχει αυτό το δικαίωμα.

Όταν όμως είσαι μάρτυρας σε μήνυση η προσέλευση είναι υποχρεωτική είτε αφορά το Δικαστήριο είτε το Πταισματοδικείο, αναγράφεται άλλωστε στην κλήτευση. Η εργάσιμη εκείνη μέρα καταβάλλεται πλήρης.

Πείσμωσα με την συμπεριφορά του. Όχι γιατί θα «σωθώ» με τα 50 ευρώ, όπως δεν θα «σωθεί» ούτε η επιχείρηση. Αλλά γιατί έχω σιχαθεί με αφορμή την κρίση να πρέπει να δεχόμαστε τόσες εκπτώσεις στα εργασιακά μας δικαιώματα και να είμαστε ευχαριστημένοι μάλιστα «που έχουμε δουλειά».
Έχω και μία δυσκολία πειθαρχίας στην άσκηση εξουσίας, όποτε ήταν αδύνατον να μην αντιδράσω.

Ζήτησα από τον δικηγόρο μου να του τηλεφωνήσει και κάλεσα το λογιστήριο να του επιβεβαιώσουν παρουσία μου ότι είναι υποχρεωμένος να μου καταβάλλει αυτές τις ώρες.
Ο λογιστής μου είπε ότι αν είχε ενημερωθεί για τον λόγο της απουσίας μου και όχι μόνο για τις ώρες δεν θα είχε τεθεί καν τέτοιο ζήτημα.

Η αλήθεια είναι ότι τους ανακάτεψα όλους στην εταιρεία αλλά….. το διασκέδασα.

Αυτό που δεν διασκέδασα ήταν η αντίδραση του άλλου εργοδότη που γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είχαν δικαίωμα να μου παρακρατήσουν χρήματα για την συγκεκριμένη περίπτωση.

Πρώην στέλεχος του ΚΚΕ και νυν μέλος του Συνασπισμού. Όταν ήταν υπάλληλος συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις απεργίες για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε μία πορεία είχε μεταφερθεί σοβαρά χτυπημένος από τα ΜΑΤ στο νοσοκομείο.

Αχ, αυτή η μνήμη!

Καθόταν στο γραφείο του και δεν έλαβε καθόλου μέρος σε όλη αυτή την διένεξη. Κάποια στιγμή του ζήτησα να παρέμβει και μου είπε ότι δεν είναι εκείνος υπεύθυνος για το προσωπικό.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του μπάρμπα-Μαρξ με κάτι αριστερούς σαν εσένα, απάντησα και έφυγα από το γραφείο.

Πληρώθηκα κανονικά, εννοείται.

28 Μαΐου 2011

Φιλόζωοι και ζώα υπό διωγμόν

Το νέο νομοσχέδιο του ΥΠΑΑΤ για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς δημιουργεί αντί να λύνει προβλήματα.

Ντέπυ Κουρέλλου - Free Sunday
 
Όταν το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς είδε το φως της δημοσιότητας, γέμισε αισιοδοξία τα φιλοζωικά σωματεία και τους ενεργούς φιλόζωους.

Σε μια πρώτη ανάγνωση, η απαγόρευση των τσίρκων και του μόνιμου αλυσοδεσίματος των ζώων (χαρακτηριστική εικόνα της ελληνικής επαρχίας), η απαγόρευση, χάριν καλλωπισμού, του ακρωτηριασμού των ζώων (ουρές, αυτιά) και οι βαρύτερες ποινές σε περιπτώσεις κακοποίησης χαιρετίστηκαν με ενθουσιασμό.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, το σχέδιο νόμου, διάσπαρτο από ασάφειες και ανακολουθίες, αποδεικνύεται ανεκτικό απέναντι στην ανεξέλεγκτη εμπορία ζώων –κύρια αιτία της αύξησης του πληθυσμού των ζώων και βασικός τροφοδότης αδέσποτων.

Ταυτόχρονα, βάζει «εμπόδια» στο έργο των φιλοζωικών σωματείων, δημιουργώντας ερωτήματα για τις προθέσεις του υπουργείου. 
Η αίσθηση ότι τα ζώα είναι ανεπιθύμητα και ότι οι φιλόζωοι τίθενται υπό διωγμόν είναι διάχυτη σε όλες τις διατάξεις και τις παραγράφους του νομοσχεδίου.


Μέτρα για μια άλλη χώρα
Μετατοπίζοντας την ευθύνη για τα αδέσποτα στους έτσι κι αλλιώς χρεοκοπημένους δήμους, αλλά κρατώντας την αδειοδότηση των καταστημάτων πώλησης στην εποπτεία του υπουργείου, το νομοσχέδιο καθιστά σαφές ότι δεν πρόκειται να βάλει περιορισμούς στο εμπόριο, ενώ όταν περιγράφει τις προδιαγραφές των προγραμμάτων για τα αδέσποτα μοιάζει να αναφέρεται σε μια άλλη χώρα, ονειρική.

Οι όροι «καταφύγια», «δημοτικά κτηνιατρεία», «κυνοκομεία», «περισυλλογή από έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό» επαναλαμβάνονται διαρκώς, σαν να είναι θεσμοί που υπάρχουν και ευημερούν, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι είναι ανύπαρκτοι και δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα τέτοια υποδομή. 

Ο περιορισμός του εμπορίου, η ενίσχυση του θεσμού της υιοθεσίας και η προτροπή της στείρωσης των κατοικιδίων είναι η βάση για οποιοδήποτε νομοσχέδιο αφορά τα ζώα συντροφιάς.
Πολλοί πιθανολογούν πως η υπουργός δεν θέλησε να θίξει σε περίοδο ύφεσης την εμπορική δραστηριότητα.
Αγνόησε όμως το γεγονός ότι η παράνομη εκτροφή/εμπορία/πώληση συνιστά χαμένο έσοδο για το κράτος, εφόσον το «μαύρο χρήμα» δεν φορολογείται.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της απουσίας στοιχειώδους μέριμνας για τα ζώα είναι η αδικαιολόγητη αφαίρεση από το νομοσχέδιο δύο διατάξεων του νόμου 3170/2003, που εξασφάλιζαν την προστασία των θηλυκών σκύλων αναπαραγωγής στα εκτροφεία. Στην Αγγλία επιτρέπεται μία γέννα το χρόνο στα ζώα εκτροφείου. Εδώ, οι υποτυπώδεις κανόνες προστασίας εξαλήφθηκαν.

Ταυτόχρονα, περιβάλλεται με νέες δυσκολίες η διαδικασία υιοθεσίας ζώων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πρόβλεψη απαγόρευσης διατήρησης ή και παραμονής ζώων σε καταφύγια εκτός Ελλάδας, αποκλείοντας ουσιαστικά τη συνεργασία ευρωπαϊκών και ελληνικών φιλοζωικών οργανώσεων στη διάσωση πολλών αδέσποτων, όπως γίνεται, επιτυχώς, σήμερα.

Συνεργασία πολύτιμη, όπως έχει αποδειχτεί, από τη στιγμή που τα ελληνικά καταφύγια είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Από την άλλη, το νομοσχέδιο κάνει οικονομικά δυσβάσταχτη την υιοθεσία για τους κατοίκους άλλων ευρωπαϊκών χωρών, εξαναγκάζοντάς τους να έρθουν οι ίδιοι να παραλάβουν το ζώο που υιοθετούν, αλλά και προβλέποντας για τους Έλληνες την υποχρεωτική σήμανση των ζώων που δίνονται για υιοθεσία, προκειμένου να τους επιτραπεί να βάλουν αγγελία υιοθεσίας.
Στη σημερινή τιμή των 40-50 ευρώ, αντί για 3 με 5 ευρώ, που είναι το πραγματικό κόστος της ηλεκτρονικής σήμανσης, το μέτρο δεν θα βοηθήσει τα αδέσποτα, ούτε το έργο των φιλόζωων – ίσως των κτηνιάτρων. 

Πλέον, σύμφωνα πάντα με όσα προτείνονται στο νέο νομοσχέδιο, το μόνο που θα μπορεί να κάνει ένας καλοπροαίρετος πολίτης για να βοηθήσει ένα ζώο από το δρόμο θα είναι να το υιοθετήσει ο ίδιος. Η δε αγγελία υιοθεσίας χωρίς αναφορά σήμανσης τιμωρείται με πρόστιμο ύψους 500 ευρώ, διπλασιαζόμενο σε περίπτωση επανάληψης. 

Η στάση της Μιλένας.
Δεν είναι λίγοι οι κύκλοι που επιμένουν πως η υπουργός Μιλένα Αποστολάκη έπεσε θύμα της συντεχνιακής λογικής και των υψηλόβαθμων υπαλλήλων του υπουργείου, που καμία πρόθεση δεν έχουν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων και να θέσουν μια για πάντα ένα υγιές πλαίσιο νόμου.
Η υπουργός φέρεται να είναι όμηρος των υπηρεσιών του ίδιου της του υπουργείου. Κι ενώ στην αρχή της συγγραφής του νομοσχεδίου η πόρτα της ήταν ανοιχτή και το γραφείο της φιλόξενο για εκπροσώπους φιλοζωικών φορέων, τώρα παρουσιάζεται ερμητικά κλειστό.

Είναι προφανές ότι σε μια τόσο επιβαρυμένη υπηρεσία όσο η Διεύθυνση Κτηνιατρικής του ΥΠΑΑΤ, στην οποία συγκεντρώνονται σχεδόν όλες οι αρμοδιότητες ελέγχου και επιβολής προστίμων, τα θέματα των δεσποζόμενων και των αδέσποτων ζώων είναι ελάσσονος σημασίας.

Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η αναποτελεσματικότητα του υπουργείου, από τη στιγμή μάλιστα που το κίνημα των φιλόζωων έχει αναδειχτεί σε ένα από τα πιο δραστήρια της χώρας και η εθελοντική προσφορά της κοινωνίας των πολιτών είναι αποδεδειγμένη (τα σχόλια στην ηλεκτρονική σελίδα της ανοιχτής διαβούλευσης www.opengov.gr έφτασαν τα 2.663, αριθμός-ρεκόρ για το θεσμό). 

Καλύτερος σύμβουλος από την κοινή λογική σε ένα νομοσχέδιο για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς δεν υπάρχει, κάτι που από το ύφος και τη δομή του νέου νομοσχεδίου απουσιάζει εκκωφαντικά.

Το πρότυπο της Σλοβενίας
Στη όχι και τόσο μακρινή Σλοβενία ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας ασχολήθηκε προσωπικά με το θέμα των ζώων και με απλές, στρατηγικές κινήσεις έκανε τη χώρα του παράδειγμα προς μίμηση.

Πώς; Με απλές νομοθετικές ρυθμίσεις.
Τα τελευταία δέκα χρόνια στη Σλοβενία  χτίστηκε το νομικό πλαίσιο γύρω από την προστασία των ζώων και τον περιορισμό του εμπορίου τους.
Την ίδια στιγμή οι τοπικές κοινότητες ανέπτυξαν δημοτικά καταφύγια δυναμικότητας 800 ζώων, για τα οποία ήταν απόλυτα υπεύθυνες, ενώ οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων και οι εθελοντές πήραν μέρος στην κατάρτιση των νομοθετικών ρυθμίσεων και ανέλαβαν ρόλο στην εκτέλεσή τους.

Πολύ απλά, το νομοθετικό πλαίσιο απαγορεύει σε εκτροφείς και ιδιοκτήτες να προχωρούν σε πέραν της μίας το χρόνο αναπαραγωγής των ζώων τους και κυρίως απαγορεύει την πώληση ζώων συντροφιάς από τις ανοιχτές αγορές και τα pet shops. Το περίφημο microchip βεβαίως είναι υποχρεωτικό, αλλά δεν κοστίζει 40 ευρώ, όπως στην Ελλάδα, παρά διατίθεται δωρεάν από τους κτηνιάτρους. 

Οι νόμοι υποχρεώνουν τους ιδιωτικούς κτηνιάτρους να διαθέτουν χώρους φύλαξης δύο ζώων, ώστε σε περίπτωση που βρεθεί περιφερόμενο ζώο να μπορέσει να φιλοξενηθεί στους χώρους τους προσωρινά μέχρι να μεταφερθεί σε καταφύγιο ή μέχρι να βρεθεί ο ιδιοκτήτης του ή νέος ιδιοκτήτης. 

Από την πρώτη μέρα εισαγωγής τους στα καταφύγια τα ζώα εξετάζονται, αποπαρασιτώνονται, τσιπάρονται και στειρώνονται. 
Έτσι, διαμορφώθηκε φιλόζωη συνείδηση και είναι πλέον σπάνιο το φαινόμενο της αγοράς ζώου στη Σλοβενία. 
Στη Λιουμπιάνα το 93% των κατοικίδιων ζώων προέρχεται από καταφύγια, αφού οι ενδιαφερόμενοι είναι βέβαιοι πως ένα ζώο από καταφύγιο είναι και υγιές και εμβολιασμένο. 

Όταν το ζώο είναι μικρό σε ηλικία –όπου η στείρωση είναι  αδύνατη– υπογράφοντας το υποχρεωτικό χαρτί υιοθεσίας συμφωνούν για τη μελλοντική ημερομηνία στείρωσης του ζώου, επέμβαση που είναι δωρεάν,  χωρίς οικονομική επιβάρυνση. 
Επιπλέον, δύο φορές το χρόνο οι δήμοι και οι κοινότητες προχωρούν, σε συνεργασία με τους τοπικούς κτηνιάτρους, σε πρόγραμμα χαμηλών τιμών για τις στειρώσεις.

20 Μαΐου 2011

δεν μπορεί



Χαζεύω στο δίκτυο παρέα με ένα φλιτζάνι καφέ.
Είναι μια διαδικασία το πρωινό ξύπνημα μέχρι να ανοίξω τα μάτια μου για να βγάλω το σκύλο βόλτα και να μαγειρέψω, όταν μαγειρεύω. Ευτυχώς υπάρχει η γιαγιά  (μάνα κουράγιο) γιατί προκόψανε αν περιμένουν καθημερινό μαγείρεμα από μένα σε αυτό το σπίτι.
Και δις ευτυχώς που τα παιδιά μου έχουν αποδεχτεί τις ιδιορρυθμίες μου και δεν διαμαρτύρονται. Τι να κάνουνε και αυτά που η μαμά τους προέκυψε ελαφρώς  δυσπροσάρμοστη στα παραδοσιακά οικογενειακά στερεότυπα.

Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική η φοίτηση σε σχολή γονέων πριν όμως γίνουμε γονείς και μάλιστα με αυστηρές εξετάσεις εισαγωγής.  Βέβαια ένα πτυχίο δεν είναι αρκετό για να εξασφαλίσει την επαγγελματική επιτυχία, ακόμα και αν ο φοιτητής έχει αποφοιτήσει με άριστα.

Δεν τολμάω να σκεφτώ αν θα είχα πετύχει στις εξετάσεις ή με τη βαθμό θα είχα αποφοιτήσει. Θέλω τουλάχιστον να ελπίζω  ότι κάτι θα είχα διδαχτεί είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση. Ίσως να μην είχα αποκτήσει παιδιά ή ίσως, ίσως. Θα έρθει η στιγμή που θα μάθω, θα μου κάνουν την κριτική τους. Ουδείς γονιός γλύτωσε από αυτό. 

Ο γείτονας μου τι σκέφτεται όταν βρίζει τα παιδιά του, ειδικά την μεγάλη. Μια έφηβη 17 χρονών, ένα πολύ γλυκό και ευγενικό κορίτσι και πολύ καλή μαθήτρια. Νταντεύει τα δύο μικρότερα αδέλφια της και ανέχεται τη μάνα της που είναι 38 χρονών και φαίνεται 58, γιατί για αλλού κίνησε αλλά αλλού η ζωή την πήγε.

Χθες το κορίτσι γύρισε έντεκα παρά αντί 10 αν κατάλαβα καλά.  Ο πατέρας άρχισε να ουρλιάζει και να την βρίζει  τσούλα και άχρηστη. Ποια λογική και ποιές ηθικές αξίες υπηρετείς βρε ηλίθιε ξεσπώντας με αυτόν τον τρόπο στα παιδιά σου και στη γυναίκα σου. Η τελευταία βέβαια το επέλεξε μόνο και μόνο που ανέχεται αυτή την κατάσταση και δεν αντιδρά.
Μια φορά μου ζήτησε συγνώμη αν μας ενόχλησαν με τις φωνές τους . Ε, παιδιά τώρα, μου είπε καταλαβαίνεις. Όχι δεν καταλαβαίνω της απάντησα και αν οφείλεις μία συγνώμη , την οφείλεις στα παιδιά σου.
Από τότε όποτε με βλέπει μου λέει με το ζόρι μία καλημέρα. Ξύδι.

Η φωτογραφία είναι από το lifo. Ο συντάκτης την τιτλοφόρησε: Δεν μπορεί η φύση να είναι τόσο τέλεια. Όχι, δεν μπορεί.

 [Αμμόλοφος που βάφτηκε πορτοκαλί απ' τον πρωινό ήλιο και μπροστά αυτά τα καταπληκτικά δέντρα]
Photograph by Frans Lanting

18 Μαΐου 2011

δύο

There are lots of things that you can do alone
But it takes..
It Takes two, I say two
Darling it always takes two, τραγούδησε ο Ray Charles

How sweet it can be, if you make me dance
How long will it last, baby if we dance? η Hindi Zahra στο Beautiful tango 

Λίγο διαφορετικός ρυθμός, αλλά tango and it always takes two!



16 Μαΐου 2011

η φωτογραφική μηχανή


Ο σκύλος κατέστρεψε τη φωτογραφική μου μηχανή. Την δάγκωσε ακριβώς στον φακό. Αγνοώ πώς ακριβώς διαδραματίστηκε το έγκλημα. Τα παιδιά μου εξαφάνισαν τα ίχνη, προφανώς για να μην καταλάβω ότι έβαλαν και εκείνα το χεράκι τους με τον α ή β τρόπο.

Μετά από κάθε επεισοδιακή ζημιά θυμάμαι την ημέρα που τον έφερε σπίτι ο πρώην, 2 μηνών κουτάβι. Ήθελα διακαώς να δείξω την ανοιχτή πόρτα και στους δύο.  Κατάφερα τελικά να την δείξω, στο δίποδο, περίπου ένα χρόνο αργότερα. 

Το διάστημα της κοινής συμβίωσης του πρώην συζύγου με το τετράποδο ήταν μάλλον σενάριο κακόγουστης αμερικάνικης ταινίας.
Το τετράποδο ποτέ δεν τον αποδέχτηκε, τον ανεχόταν από φόβο περισσότερο και μην έχοντας άλλη επιλογή. Μία φορά τον είχε δαγκώσει και την επομένη εντελώς κατά λάθος η εξώπορτα έμεινε ανοιχτή και το τετράποδο χάθηκε για αρκετή ώρα. Ευτυχώς το βρήκαμε γιατί ούτε εγώ αλλά ούτε τα παιδιά θα του το συγχωρούσαμε ποτέ.

Ο σκύλος με προστάτευε. Στεκόταν στα πόδια μου και γρύλιζε όταν ένιωθε την παραμικρή αρνητική ενέργεια.
Τα σκυλιά αντιλαμβάνονται καταστάσεις και συναισθήματα λόγω της δυνατής τους όσφρησης. Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες χιλιάδες φορές είναι πιο δυνατή από την ανθρώπινη. Πολύ θα ήθελα να ξαναδιαβάσω εκείνο το ποστ που τα ανέφερε αναλυτικά αλλά το μπλογκ έχει κλείσει.

Παλιά ξινά σταφύλια που ευτυχώς σπανιότατα θυμάμαι. Ο σκύλος όμως μάλλον ποτέ δεν ξέχασε.
Ο πρώην έφερε κάτι πράγματα των παιδιών χθες βράδυ.  Ο σκύλος στάθηκε δίπλα μου με όρθια την ουρά, το κεφάλι και τις τρίχες της ραχοκοκαλιάς και δεν σάλεψε από κοντά μου αρκετή ώρα αφότου είχε φύγει.

11 Μαΐου 2011

σπασμένη κούκλα



Αν το λιπόθυμο κοριτσάκι πίσω από τον Hondo ήταν σκύλος ή γάτος θα μπορούσα να το βοηθήσω. Τα ζώα δέχονται με μεγάλη χαρά βοήθεια και αγάπη. Οι ανθρωποι κρύβουν τον πόνο τους, κρύβουν τα προβλήματά τους τα οποία πολλές φορές με μεγάλη δυσκολία παραδέχονται ότι αντιμετωπίζουν.
Με τα ζώα δεν είναι τόσο πολύπλοκα τα πράγματα. Η αγάπη είναι αρκετή τις περισσοτερες φορές, όχι ομως για τους ανθρώπους.
Αυτές τις σκέψεις έκανα στη θέα του λιπόθυμου κοριτσιού που μου τράβηξε την προσοχή, κάτι που σπάνια πια μου συμβαίνει
Έχω συνηθίσει στη θέα των λιπόθυμων ναρκομανών κάθε πρωί.

Τούτη τη φορά όμως ήταν διαφορετικά. 
Ένα όμορφο κοριτσάκι, γύρω στα 15, με μακρυά καστανόξανθα μαλλιά, καλοντυμένο στα χρώματα της άνοιξης, ένα παιδί. Είχα καιρό να δω λιπόθυμο παιδί και σε συνδυασμό με την εμφάνισή της σοκαρίστηκα. Προφανώς είναι πρωτόβγαλτη στο "χώρο".
Θα έπρεπε να ετοιμάζεται για το σχολείο και όχι να σέρνεται στα πεζοδρόμια της Ομόνοιας.
Τώρα που είναι η αρχή χρειάζεται βοήθεια, ένα χέρι να μην την αφήσει να συρθεί περισσότερο. Θα υπάρχει δεν μπορεί. Θα το ζητήσει ή δεν θα την βρει η επόμενη άνοιξη;

Έμοιαζε με σπασμένη κούκλα που την πέταξαν βιαστικά στα σκουπίδια.

6 Μαΐου 2011

06.05



Enjoy the little things, 

for one day you may look back and realize they were the big things.

3 Μαΐου 2011

Into this world we're thrown

Σε ένα φιλικό σπίτι συνάντησα τον εφηβικό μου έρωτα, μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Και ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Έχουν περάσει όμως πολλά χρόνια όχι απλά μέρες και ο καθένας μας έκανε τη δική του διαδρομή όλο αυτό το διάστημα.
Πώς γίνεται  μετά από τόσα χρόνια να συναντιέσαι με έναν άνθρωπο και να είναι σαν τίποτα να μην σας χώρισε. Σαν να μην μεσολάβησε μια διαφορετική ζωή όλα αυτά τα χρόνια, σαν να είναι η φυσική εξέλιξη  του χθες.

Ακόμα και η μουσική είναι ίδια, όπως τότε που έπαιζε στην Rainbow 

29 Απριλίου 2011

Αγοράστε ένα (σκυλό) βιβλίο


 


Το Μουσείο Ηρακλειδών φιλοξενεί το Σάββατο 7 και την Κυριακή 8 Μαίου book bazaar για τα αδέσποτα ζώα.


Αφορμή για την φετινή εκδήλωση είναι η έκθεση της Νεουορκέζας εικαστικού Carol Wax με τίτλο "Ο χορός των σκιών".
Η καλλιτέχνης ειδικεύεται κυρίως στην τέχνη της μετζοτίντης – τυπογραφική μέθοδος που επιτρέπει την απόδοση διαφορετικών χρωματικών τόνων με τη χρήση μικροσκοπικών κουκκίδων.






Χαρακτικά και σχέδια με μολύβι και κάρβουνο κοσμούν τις  αίθουσες του Μουσείου.




"Τα κοινά αντικείμενα είναι στην πραγματικότητα γεμάτα με μαγικούς και συμβολικούς συνειρμούς, οι οποίοι αντανακλούν και επηρεάζουν την ψυχή", αναφέρει η ίδια. 

Η Carol Wax έχει εμπνευστεί μέρος της δουλειάς της από τα κακοποιημένα ζώα.

27 Απριλίου 2011

27.04


 Τι ωραία που είναι να τα βρίσκες έτοιμα και να τα ποστάρεις!
(έφαγε λίγο το T από το SIT, αλλά μικρό το κακό, τηρουμένων των αναλογιών)

26 Απριλίου 2011

Η στιγμή

Το γατί πέθανε στο αυτοκίνητο πριν προλάβω να φτάσω στον κτηνίατρο. Θα πέθαινε ούτως ή άλλως και κακώς προσπάθησα.Έπρεπε να το αφήσω εκεί να το αποτελειώσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Γιατί να χαλάσω τη μέρα μου;
Το άκουσα όταν άφησε την τελευταία του ανάσα. Δυνάμωσα τη μουσική και άρχισα να ψάχνω ευχάριστες σκέψεις. Έπρεπε κάπως να ισορροπήσω την κατάσταση.
Βέβαια απαιτείται μεγάλη δόση αναισθησίας για να ξεγελάσεις τέτοιες στιγμές που από ότι φαίνεται δεν διαθέτω, ακόμα τουλάχιστον.

Εκείνη η τελευταία ανάσα του γατιού ταυτίστηκε με την δική μου. Με εκείνη τη βαθιά ανάσα που πήρα όταν μπήκα στο χειρουργείο πέρυσι τέτοιο καιρό και που τόσο περίτεχνα έχω απωθήσει.
Όταν θα άνοιγαν τα μάτια μου θα είχε ήδη βγει το αποτέλεσμα της ταχείας βιοψίας το οποίο θα καθόριζε την τροπή της επέμβασης.
Παρακαλούσα με όσο θάρρος μου είχε απομείνει να μην ξυπνήσω αν ήταν θετικό.
Καλύτερα ένα ακαριαίο χτύπημα παρά να ζήσω έστω ένα λεπτό όπως αυτό το γατί, στην αγωνία και στον πόνο, βουτηγμένη στην αβέβαιη έκβαση. (σας το λέω ότι είμαι faux γενναία αλλά δεν με πιστεύετε)

Ήμουν αρκετές ώρες ζαλισμένη από τη νάρκωση. Δεν θυμάμαι τις μετεγχειριτκές λεπτομέρειες, παρα μόνο ότι το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και την πρώτη αντίδραση.
Ένα χαμογελαστό smile στο κινητό.
Και τις φατσούλες από αμυγδαλόψυχα με τις μάσκες ομορφιάς πάνω στο κομοδίνο.
Όσοι αγαπάω ήταν εκεί, ούτε ένας δεν έλειψε.

Στιγμή, σε ξεγελασα

22 Απριλίου 2011

η μέρα

Τι περίεργη μέρα η Μεγάλη Παρασκευή. Σπάνια τη θυμάμαι με καλοκαιρία, όπως σήμερα. Μουντή τις περισσότερες φορές, βροχερή. Μια ατάλαντη μαυροφορεμένη θεατρίνα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες δεν καταφέρνει να με πείσει για την κορύφωση του θείου δράματος.

Η μέρα των νεκρών. 
Η μέρα που με έσερνε η μάνα μου με το ζόρι στο νεκροταφείο, να ανάψουμε το καντήλι του πατέρα.
Τι πεισματάρα γυναίκα και πόσο της άρεσε να με φέρνει σε δύσκολη θέση.
- Μαμά, δεν θέλω να με κοιτάνε όταν κλαίω, να πάμε άλλη μέρα που δεν θα έχει κόσμο.
Ανένδοτη. Να γυρίσουν οι πεθαμένοι από τον άλλο κόσμο και να μην είμαστε εκεί; Αλίμονο.

Ακόμα θέλει να πηγαίνουμε μαζί τούτη τη μέρα. 
Ο λύκος και αν εγέρασε και άσπρισε η κεφαλή του... μόνο που τώρα πια δεν χρειάζεται να με σύρει.
Το αντίθετο συμβαίνει. Οι δυνάμεις της την έχουν προδώσει, δεν οδηγεί και το νεκροταφείο είναι μακρυά για να πάει μόνη της. Γιατί θα πάει, ο κόσμος να χαλάσει.
Μαμά είναι, τι να την κάνω; που να την αφήσω να πάει μόνη, που αλλού πατάει, αλλού βρίσκεται.
Η αλήθεια είναι όμως ότι εχω πάψει να μην θέλω να πηγαίνω, μεγάλωσα και δεν με νοιάζει πια να με κοιτάνε όταν κλαίω.

Οπότε, η "παράδοση" της μέρας συνεχίζεται, με τη διαφορά ότι τώρα πια είναι κοινή συναινέσει. 

- Θα πάμε παιδάκι μου στο νεκροταφείο; μέρα που είναι.
- Ναι, μαμά. Να γυρίσουν οι πεθαμένοι από τον άλλο κόσμο και να μην είμαστε εκεί; Αλίμονο.

20 Απριλίου 2011

Οι γάτες θα το ξέρουν


Ακόμα θα πέφτει η βροχή
στα γλυκά σου λιθόστρωτα
μια σιγανή βροχή
σαν φύσημα ή σαν βήμα.
Ακόμα η αύρα και η αυγή
θ’ ανθίζουν απαλά
σαν κάτω από το βήμα σου,
όταν εσύ θα ξαναγυρίζεις.
Ανάμεσα στα λουλούδια και στα πρεβάζια
οι γάτες θα το ξέρουν.

Θά ‘ρθουν άλλες μέρες
θά ‘ρθουν άλλες φωνές.
Θα χαμογελάς μονάχη σου.
Οι γάτες θα το ξέρουν.
Θ’ ακούς λέξεις παλιές
λέξεις κουρασμένες και άδειες
όπως τα παρατημένα ρούχα
της χθεσινής γιορτής.
Θα κάνεις χειρονομίες
θ’ απαντάς με λέξεις’
πρόσωπο της άνοιξης
θα κάνεις και συ χειρονομίες.

Οι γάτες θα το ξέρουν,
πρόσωπο της άνοιξης,
και η σιγανή βροχή,
η αυγή με τα χρώματα των υακίνθων
που κομματιάζουν την καρδιά
εκείνου που δεν ελπίζει πλέον σε σένα,
είναι το λυπημένο χαμόγελο
που χαμογελάς μονάχη σου.
Θά ‘ρθουν άλλες μέρες,
άλλες φωνές και ξυπνήματα.
Την αυγή θα υποφέρουμε,
πρόσωπο της άνοιξης.
[Cesare Pavese ]

Γάτες!
Γεννήθηκαν για να αυτοπροστατεύονται και να επιβιώνουν.
Γουργουρίζουν στοργικά όταν τις χαϊδεύεις αλλά σου γυρνούν την πλάτη όταν τολμήσεις να τις αγνοήσεις.
Κρύβονται όταν υποφέρουν, όταν νιώθουν ευάλωτες.
Περήφανα πλάσματα, σαν εκείνη τη γάτα στο φορτηγό πλοίο του Καββαδία.
Με μάτια γεμάτα ηλεκτρισμό που τρέλανε τον ναύτη και την πέταξε στη θάλασσα.

Και ερωτικές, κυρίως το νιαούρισμα τους. Για αυτό λατρεύουν μερικές δίποδες να τις μιμούνται.

Θα ξέρουν αυτά τα γνήσια αιλουροειδή  το πρόσωπο της άνοιξης.


Μία φίλη μου πρότεινε να το διαβάσω και την ευχαριστώ:)



.....επειδή τίποτα δεν είναι πια απίθανο στην εποχή μας

         
και χωρίς να χάσει ούτε ίχνος από το μισοσαρκαστικό του
χαμόγελο , πλησίασε στο παράθυρο , έτοιμος να το ανοίξει .
Εκείνη όμως … δεν μπήκε μέσα …. Μόνο η ουρά της κινήθηκε ελαφρά ανατριχιασμένη …. 
Κύρτωσε ελαφρά , σάλεψε (απειλητικά;… χαδιάρικα ;… δεν πρόφτασε να καταλάβει) και με … ένα σάλτο , βρέθηκε ξανά κάτω , στο νοτισμένο πλακόστρωτο και χάθηκε μέσα στο μισοσκότεινο δρομάκι.. ….

18 Απριλίου 2011

ασκήσεις

O θυμός είναι κακός σύμβουλος, ο χειρότερος. Θολώνει το μυαλό και μπερδεύει την κρίση.
Το λιγότερο που μπορείς να πάθεις λειτουργώντας εν βρασμώ είναι να εξευτελιστείς.
Είναι εκτονωτικό να αντιδράς εκείνη τη στιγμή, δεν λέω, αλλά μόνο από τύχη θα προκύψει κάτι καλό.

Βαθιές ανάσες, πολύ βαθιές και μέτρα ως το 100 για μεγαλύτερη σιγουριά γιατί το 10 είναι πολύ λίγο κάποιες φορές. Ο άτιμος ο θυμός κλιμακώνεται
Ανέσυρε και καμιά θετική ανάμνηση να μπερδέψει το θυμό σου μήπως και λοξοδρόμησει.
Σταμάτα να υπεραναλύεις, ας μείνει και κάνα μαιμουδάκι με καμιά ψείρα.
Μην κλαίγεσαι, νιώθεις χειρότερα, θυμώνεις περισσοτερο. Ασε που η μιζέρια δεν βοήθησε κανέναν. Ποτέ!
Κρύο μπάνιο.
Παιχνίδι με μπαλάκι, κατά προτίμηση λαστιχένιο να κλείνει στην παλάμη.
Περπάτημα.
Ξανά ένα κρύο μπάνιο.

Ε, δεν μπορεί με τόσα κρύα μπάνια θα τον ξεχάσεις.
Και τότε φαίνονται όλα τόσα διαφορετικά, τόσο αστεία καμιά φορά και μικροσκοπικά.
Τόσο που αναρωτιέσαι γιατί θύμωσες.

Μόνο ο παρατηρητης μπορεί να χορέψει αληθινά.

Κάνω ασκήσεις ηρεμίας, στο 30 είμαι ακόμα.

17 Απριλίου 2011

Στη ρωγμή του χρόνου

Στη ρωγμή του χρόνου, έφυγε για να συναντήσει τον Ρασούλη.

13 Απριλίου 2011

φιλοζωικού περιεχομένου

Είναι κατάρα σε αυτόν τον τόπο να αγαπάς και να φροντίζεις αδέσποτα ζώα, ειδικά τέτοια εποχή που η ίδια μας η ύπαρξη μπορεί να περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Για μερικούς μάλιστα είναι πρόκληση και η αναφορά έστω στην ευζωία των αδέσποτων.
Μα, για τα αδέσποτα θα ενδιαφερθούμε τώρα;
Λες και ενδιαφερθήκαμε ποτέ για τα εκατοντάδες σκοτωμένα σκυλιά και γατιά στους δρόμους και πόσα αλλά άρρωστα και σκελετωμένα στα σκουπίδια, και στα βουνά που τα εγκαταλείπουμε.

Μέσα σε όλο αυτό το φιλοζωικό πνεύμα που μας διακατέχει έρχεται το νέο νομοσχέδιο ως μία ακόμα τροχοπέδη στο καταραμένο έργο των φιλόζωων και όσων διατηρούν περισσότερα από δύο ζώα.

Πώς να μην βάλει φωτιά στο διαδίκτυο η διαβούλευση του νέου νομοσχεδίου;

Τρεις ηµέρες προτού λήξει η ανοιχτή διαβούλευση στο Διαδίκτυο για το σχέδιο νόµου περί δεσποζόµενων και αδέσποτων ζώων συντροφιάς, τα σχόλια φτάνουν ήδη τα 1.359.
Μάλιστα, ο αριθµός αυτός είναι υπερδιπλάσιος από τον αριθµό των σχολίων (650) που έκαναν οι πολίτες στο προσχέδιο νόµου για την καταπολέµηση της φοροδιαφυγής και την αναδιάρθρωση των φορολογικών υπηρεσιών του υπουργείου Οικονοµικών!


Σύμφωνα λοιπόν με το σχέδιο νόμου:

Απαγορεύεται να διατηρούμε πάνω από δύο ζώα και από αυτό δεν εξαιρούνται ούτε τα πουλιά ούτε τα ψάρια. Απαγορεύεται δηλαδή να φροντίσω 3 νεογέννητα γατάκια από τα σκουπίδια, είναι καλύτερα να πεθάνουν στο απορριματοφόρο.
Απαγορεύεται να μεταφέρω με το αυτοκίνητό μου πάνω από πέντε ζώα.
Δηλαδή αν βρω 5 γατιά ή 5 κουτάβια και στο αυτοκίνητο είναι ο δικός μου σκύλος,  πρέπει να τα αφήσω να πεθάνουν γιατί θα πληρώσω 1000 ευρώ πρόστιμο. Αν τολμήσω να το ξανακάνω το πρόστιμο θα είναι 2000 ευρώ.


Η υποχρεωτική τοποθέτηση microchip είναι πολύ σημαντική εξέλιξη γιατί έτσι θα περιοριστούν οι εγκαταλείψεις κατοικίδιων στους δρόμους.
Οι φιλόζωοι όμως πώς θα αντεπεξέλθουν οικονομικά ΚΑΙ σε αυτό κόστος; δεδομένου ότι ως τώρα η τοποθέτηση microchip επιβάρυνε τους ιδιοκτήτες.

Εκτός λοιπόν ότι θα πρέπει να αφήνουμε τα γατιά και τα κουτάβια στα σκουπίδια δεν θα μπορούμε να προωθήσουμε για υιοθεσία όσα αδέσποτα ζώα φροντίζουμε.

Για να αποκτήσουμε το δικαίωμα να βάλουμε αγγελίες για την εύρεση οικογενειών για τα αδέσποτα ζώα, χρειάζεται να πληρώσουμε 40-50 ευρώ για την τοποθέτηση microchip σε κάθε ζώο.
Το πρόστιμο για κάθε αγγελία που δεν θα αναγράφεται αριθμός microchip είναι 500 ευρώ για την πρώτη φορά και 1000 ευρώ για την δεύτερη.
Πρόστιμο 300 ευρώ θα πληρώνουμε και για την τοιχοκόλληση αγγελιών.

Πρόστιμα
14  για τους απλούς ιδιοκτήτες και φιλόζωους
11 για εμπόρους και εκτροφείς
 Κανένα πρόστιμο δεν αφορά Δήμους, Κοινότητες που οι περισσότεροι έχουν διακόψει τα προγράμματα περίθαλψης και στείρωσης ή για άλλες δημόσιες υπηρεσίες

O 3170 προστάτευε έστω στοιχειωδώς τα θηλυκά ζώα που προορίζονταν για αναπαραγωγή.
‘Αρθρο 3 «στ) να μην γονιμοποιούνται οι θηλυκοί σκύλοι που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή πριν από το πρώτο και μετά το ένατο έτος της ηλικίας τους,
 ζ) να μην γονιμοποιούνται οι θηλυκοί σκύλοι αναπαραγωγής πριν από το δεύτερο οιστρικό κύκλο και πάντως πριν από την παρέλευση εννέα μηνών μετά τον τελευταίο τοκετό.
Το άρθρο αυτό όμως αποσύρθηκε από το νομοσχέδιο που σημαίνει ότι ο κάθε εκτροφέας είτε επαγγελματίας είτε ερασιτέχνης θα μπορεί να ζευγαρώνει ανεξέλεγκτα τα ζώα του σε βάρος της υγείας τους αλλά προς όφελος της τσέπης του, εννοείται.


Καμία αλλαγή ή βελτίωση δεν προβλέπεται για τα ζώα που πωλούνται στα pet shops.
Η Ελλάδα αφήνει το λιθαράκι της στην αδιάκοπη αναπαραγωγή γενετικά «ελαττωματικών» κουταβιών και στα χιλιάδες ζώα που γεννιούνται για να πεθάνουν σε απάνθρωποες συνθήκες, με μοναδικό σκοπό το κέρδος.
Το σύνθημα Stop Puppy Mills που ενώνει  τους φιλόζωους όλου του κόσμου φαντάζει όλο και πιο μακρινό όνειρο.

Τουλάχιστον είναι παρήγορο ότι υπάρχουν δύο πολύ θετικά μέτρα.
Θα απαγορευτεί η λειτουργία τσίρκων με ζώα και
η συμμετοχή ακρωτηριασμένων ζώων σε εκθέσεις (ζώα με κομμένα αυτιά και ουρές)


Και επειδή ακόμα δεν έχω συνέλθει από το πολιτισμικό σοκ (και δεν προβλέπεται σύντομα) να βάλω μία φωτογραφία απο μια χώρα που η επικεφαλίδα του αντίστοιχου νόμου είναι η εξής:

 Σκοπος του παρόντος νόμου ειναι η προστασία της ζωής και της ποιότητας διαβίωσης των ζώων, ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΩΑ, ΣΑΝ ΙΣΟΤΙΜΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ (τα κεφαλαία του μεταφραστή).


Σημείωση του μεταφραστή:
Το "ισότιμα" δεν αναφέρεται αυτολεξεί στο κείμενο του νόμου. Η ακριβής μετάφραση του κειμένου ειναι "συν-πλάσματα". Αλλά το συνθετικό "συν-" στην Γερμανική γλώσσα (ισως και στην ελληνική) υποδηλώνει ισοτιμία.
Παραδείγματα: συν-ανθρωπος, συν-τροφος, συν-αδελφος.
Αν δεν υπάρχει ισοτιμία, δεν μπαίνει το "συν-" στην λέξη.


Ισως αναθεωρηθούν ή καταργηθούν αρκετά απο τα άρθρα εξαιτίας της αυξημένης αντίδρασης.
Στην αντίθετη περίπτωση θα λέμε κάθε πέρυσι και καλύτερα.