28 Μαρτίου 2011

γυναίκες

Οπως οι συσκευασίες απορρυπαντικών για πλυντήριο  2 σε 1, αν και η συγκεκριμένη περιέχει περισσότερα  "προιόντα".
Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή, for showing me the meaning of success. 


Δήθεν, αλλά κάπως πιο τρυφερό.

Have a nice day

Με τρέλανε το πουλί που κελαηδουσε πρωί πρωί. Μου δημιούργησε μια έντονη επιθυμία να το καταβρέξω για να σταματήσει.
Και εκεί που με φαντάζομαι με το λάστιχο στο χέρι, συνειδητοποιώ πως όλο και πιο δύσκολα, πια, χαίρομαι τη στιγμή. 
Απεναντίας όλο και πιο συχνά σκέφτομαι ότι θα ήθελα να είμαι η κυρία Τζόουνς στο μικρό παραλιακό ξενοδοχείο, από το μίλα μου σαν τη βροχή. Να μην διαβάζω εφημερίδες, ούτε να ακούω ραδιόφωνο, να μην έχω την παραμικρή ιδέα τι γίνεται στον κόσμο. Καμία συναίσθηση από το χρόνο που θα περνάει.

Είναι η αντίδραση μου στις υποχρεωτικές αναπροσαρμογές της ζωή μου. Μια ζωή που δημιούργησα κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και που τώρα πρέπει να την περικόψω, για να ταιριάξει στο ύψος του μνημονίου.

Το μόνο "παρήγορο" είναι ότι ουδείς θα εξαιρεθεί από αυτή τη διαδικασία, soon or later και αν το καλοσκεφτείς θα μπορούσε να γίνει ένα ομαδικό άθλημα.
Το σπορ της αντιμετώπισης των περικοπών.
Επώδυνα γεγονότα ενίοτε, δεν αποβαίνουν μόνο μοιραία αλλά δημιουργικά.
Οι κανόνες βέβαια του ομαδικού παιχνιδιού είναι δύσκολοι, απαιτούν πειθαρχία, σεβασμό και αμφιβάλω κατά πόσο μπορούμε να τους ακολουθήσουμε.
Αλλά δεν μπορεί όλο και κάτι θα θυμόμαστε από το κυνηγητό και το κρυφτό στους δρόμους που συμμετείχαμε τσούρμο.
Και όλο κάτι θετικό θα αποκομίσαμε, εμείς που προσκυνήσαμε ότι  πιο εύκολο είναι να περάσει μια καμήλα από τα μάτι μιας βελόνας, αν τη  λαδώσουμε πρώτα.

Γίνε αντίλαλος χαρά μου - Χρήστος Θηβαίος


Λένε πως θα μοιράσει ο Θεός ξυράφια
μες στην άνοιξη που θα 'ρθει
για να γλιστράμε όλοι
σε μια κόψη που μπορεί να μας ζεστάνει
θα μάθουμε έτσι να διαλέγουμε
σε ποια μεριά θα πάμε
κι ο χωματόδρομος που γδέρνει
το βήμα μας δε θα 'ναι



Αδικα μου φαίνεται προσπαθώ να κάνω μια θετική σκέψη.

25 Μαρτίου 2011

πριν



πριν σε προλάβει το ΔΝΤ



17 Μαρτίου 2011

VPRC: Κακοποίηση ζώων συντροφιάς στην Ελλάδα


Ποια είναι η στάση του πληθυσμού της Ελλάδας απέναντι στην κακοποίηση και δηλητηρίαση των ζώων συντροφιάς;
Η ερώτηση αυτή αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας της εταιρείας VPRC, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή και την αύξηση που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στα περιστατικά κακοποίησης των ζώων συντροφιάς.
Σύμφωνα με την έρευνα που διενεργήθηκε το Φεβρουάριο του 2011, 75% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζει την κακοποίηση ζώων ως «εγκληματική ενέργεια που πρέπει να τιμωρηθεί», ενώ σημαντικό είναι και το ποσοστό εκείνων που θεωρούν τα φαινόμενα αυτά ως μια λογική συνέπεια και τα αποδίδουν κυρίως στην αδιαφορία των αρμοδίων αρχών.
«Η αμφιθυμική στάση του ανθρώπου, ειδικότερα απέναντι στο σκύλο, που αποτελεί το συμβολικό ρόλο του αρχέτυπου αφοσίωσης, οφείλεται στο γεγονός ότι ξυπνάει / ενεργοποιεί στο υποσυνείδητό μας μνήμες της παιδικής ηλικίας και της σχέσης με τους γονείς μας και μαζί και τις εντάσεις που αναπτύσσονται κατά τη διαδικασία ενηλικίωσης και αποχωρισμού», κατά την πολιτιστική ανθρωπολόγο Constance Perrin.

Όπως σημειώνει πάντως η έρευνα, το ποσοστό 25% του γενικού πληθυσμού που δεν χαρακτηρίζει τα περιστατικά κακοποίησης και δηλητηρίασης των ζώων συντροφιάς ως εγκληματική ενέργεια που χρήζει αυστηρής τιμωρίας κρίνεται ως υψηλό.

Η διεθνής πρακτική και εμπειρία συνδέει την ανοχή σε αυτές τις συμπεριφορές με την ανοχή και σε άλλες βίαιες συμπεριφορές που σχεδόν πάντα έχουν αποδέκτες ανθρώπινα όντα.

Σημειώνεται πως η παρούσα προσέγγιση αφορά στην ενεργητική μορφή κακοποίησης και όχι στην παθητική. Η παθητική κακοποίηση είναι φαινόμενο που συναντά κανείς συχνά στη χώρα μας.

Τα βαθιά κίνητρα που οδηγούν τους ανθρώπους σε συμπεριφορές ενεργητικής και παθητικής κακοποίησης αφορούν κυρίως σε ελλείμματα παιδείας, γνώσης και σεβασμού απέναντι στα ζώα.

Η διερεύνηση όλων των παραπάνω αποτελούν αντικείμενο αυτοτελούς έρευνας προκειμένου να διευκρινιστούν, στο βαθμό όπου αυτό είναι εφικτό, τα ποσοτικά χαρακτηριστικά των φαινομένων.




Στο σύνολο του πληθυσμού της χώρας διαπιστώνεται ότι το75% του πληθυσμού θεωρεί ότι οι πράξεις βασανισμού/κακοποίησης και δηλητηρίασης ζώων συντροφιάς είναι μια εγκληματική ενέργεια, η οποία πρέπει να τιμωρείται αυστηρά.

Δεν παρατηρούνται σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες.
Στη συνέχεια, η άποψη ότι «οι αρχές αδιαφορούν, δεν εφαρμόζουν τους νόμους με αποτέλεσμα ο αριθμός των αδέσποτων να διογκώνεται» συγκεντρώνει ποσοστό16%.

Είναι προφανές ότι παρατηρείται ανοχή και χαλαρή αντιμετώπιση του φαινόμενου των κακοποιήσεων/ δηλητηριάσεων. Δηλαδή ποσοστό 16% του πληθυσμού θεωρεί ότι τα φαινόμενα αυτά αποτελούν μια λογική συνέπεια και κυρίως οφείλονται στην αδιαφορία των αρμοδίων αρχών.

Οι απόψεις που αποτελούν το σκληρό πυρήνα της ανοχής απέναντι στις πράξεις βασανισμού και δηλητηρίασης και θεωρούν τα φαινόμενα αυτά «αναγκαίο κακό» και «πράξη υπευθυνότητας προκειμένου να προστατεύεται ο άνθρωπος από τις αρρώστιες που μεταφέρουν τα αδέσποτα ζώα» συγκεντρώνουν ποσοστό 2% η κάθε μία.

Πραγματικά είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι 4% του γενικού πληθυσμού συμφωνεί με αυτές τις οριακές απόψεις.

Στη συνέχεια, ποσοστό 1% εμφανίζει στάση αδιάφορη απέναντι σε αυτά τα φαινόμενο, και τέλος ποσοστό 4% δεν έχει άποψη ή δεν επιθυμεί να απαντήσει.


Παρατηρείται ότι οι μικρότερες ηλικίες και ειδικά οι ηλικιακές κατηγορίες 18-24 ετών και 25-34 ετών εμφανίζουν ποσοστά σαφώς υψηλότερα του μέσου όρου.

Η άποψη ότι πράξεις βασανισμού και δηλητηρίασης αποτελούν εγκληματική ενέργεια συγκεντρώνουν ποσοστά 79% για την ηλικιακή κατηγορία 18-24 ετών και ποσοστό 83% για την ηλικιακή κατηγορία 25-34 ετών έναντι του ποσοστού 75% που εμφανίζει ο γενικός πληθυσμός.

Παρατηρείται επίσης ότι η άποψη περί της αδιαφορίας των αρχών και διόγκωσης του αριθμού των αδέσποτων δεν επηρεάζεται από την ηλικία.


Εξετάζοντας τη στάση των ερωτώμενων απέναντι στο φαινόμενο κακοποίησης/ δηλητηρίασης των ζώων, παρατηρείται ότι η στάση, σε ένα βαθμό, όχι μεγάλο όμως, συνδέεται με το επίπεδο εκπαίδευσης.

Απόφοιτοι κατώτερης εκπαίδευσης εμφανίζουν μεγαλύτερη ανοχή.

Θεωρούν τις πράξεις αυτές εγκληματικές ενέργειες σε ποσοστό 71% σε σχέση με 75% όσων είναι απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης και 78% όσων είναι απόφοιτοι ανώτερης / ανώτατης.

Ταυτόχρονα όμως διαπιστώνεται ότι δεν εμφανίζονται σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα ποσοστά όπως αυτά εμφανίζονται στο σύνολο του πληθυσμού.
Και σε αυτή την άποψη δεν παρατηρούνται διαφοροποιήσεις σε σχέση με το ότι οι αρχές αδιαφορούν και ο αριθμός των αδέσποτων διογκώνονται.

Ανεξάρτητα από το επίπεδο εκπαίδευσης, οι ερωτώμενοι εμφανίζουν ομοιόμορφη συμπεριφορά και τα ποσοστά που διαμορφώνονται εμφανίζουν αμελητέες διαφοροποιήσεις.




Εξετάζοντας τα αποτελέσματα κατά τη γεωγραφική περιοχή κατοικίας των ερωτώμενων παρατηρούνται σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με το βαθμό ανοχής στα φαινόμενα κακοποίησης/ βασανισμού/ δηλητηρίασης ζώων.

Η περιοχή της Δυτικής Αττικής θεωρεί αυτές τις πράξεις εγκληματική ενέργεια σε ποσοστό 64%, 11 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το ποσοστό που εμφανίζει ο γενικός πληθυσμός(75%), ακολουθεί η περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας με ποσοστό 65%, οι νήσοι του Ιονίου με ποσοστό 67%, οι νήσοι Αιγαίου με ποσοστό 69% και το υπόλοιπο Αττικής με ποσοστό 70%.
Οι ίδιες περιοχές εμφανίζουν αρκετά υψηλά ποσοστά στην άποψη ότι οι αρχές αδιαφορούν και ο αριθμός των αδέσποτων διογκώνεται.

Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στην Πελοπόννησο, με ποσοστό 6%και στα νησιά του Αιγαίου με ποσοστό 5% θεωρούν τα φαινόμενα κακοποίησης και δηλητηρίασης πράξεις υπευθυνότητας επειδή προστατεύονται οι περιοχές από τις αρρώστιες που μεταφέρουν τα αδέσποτα ζώα.

Σε αντίθεση, η περιοχή του Πειραιά εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό (83%) στην άποψη ότι πρόκειται για εγκληματική ενέργεια και ακολουθούν η περιοχή της Αθήνας και της Κρήτης με ποσοστό 82% και τέλος η περιοχή της Νοτιοανατολικής Αττικής και της Θεσσαλίας με ποσοστό 81%.


16 Μαρτίου 2011

ερμηνείες

Υπομονή, ή λέξη απουσία άλλων λέξεων, της απελπισίας, της παρηγοριάς.

Υπομονή, για ένα χρόνο θα είναι η μείωση του οκταώρου και για 18 μήνες δεν θα απολυθεί κανείς. Υπομονή τι να κάνουμε, η κρίση είναι για όλους (;)
Η άλλη επιλογή που έχουμε είναι να απολύσουμε ένα άτομο.

Όταν τίθεται τόσο "κομψά" το θέμα ποιά άλλη επιλογή σου (υπό) μένει από την υπομονή.
Ευκαιρία να αποκτήσω καινούργια ενδιαφέροντα: Εκπαίδευση υπομονής των υποχρεώσεων.

Συγνώμη, άλλη μία υπερτιμημένη λεξούλα, της δειλίας, της ανεντιμότητας, της ανευθυνότητας.
Η λέξη που υποδηλώνει αδυναμία πράξεων.
Και κακή συναναστροφή. Δεν της φτάνει που κατέστρεψε το φιλότιμο, κατέστρεψε και την αξιοπρέπεια.

Περί ευεργετικής σιωπής, σε άλλο επεισόδιο.
Αυτά είναι κόπλα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία.

12 Μαρτίου 2011

Δαβίδ

Ο κύριος με τον μεγαλόσωμο σκύλο με κόλλησε κυριολεκτικά στον τοίχο.
Θύμωσε που απέτρεψα τα σκυλιά να τσακωθούν.
Μπήκα στη μέση την ώρα που ο σκύλος του επιτέθηκε στον δικό μου.

Πάντα αυτό κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμα και για ξένα σκυλιά. Η τακτική μου έχει θετικά αποτελέσματα ως τώρα και αν εξαιρέσω 2-3 σκισμένα μπατζάκια, ποτέ δεν κινδύνεψα σοβαρά.
Τα σκυλιά νιώθουν τις ανθρώπινες προθέσεις.
Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη την οποία υποστηρίζουν αρκετοί εκπαιδευτές, ευτυχώς όχι όλοι. Αφήνεις το σκύλο να τα βγάλει πέρα μόνος του. Τη συγκεκριμένη στιγμή μάλιστα πρέπει να τον λύσεις από τον οδηγό.
Εγώ συντάσσομαι με την άλλη άποψη που λέει ότι αν μπορούμε να αποτρέψουμε έναν σκυλοκαυγά χωρίς να κινδυνέψει η σωματική μας ακεραιότητα τότε να προσπαθήσουμε γιατί πολλές φορές μπορεί να είναι θανατηφόρος, ειδικά όταν πρόκειται για δεσποζόμενα ζώα.

Ο σκύλος μου είναι μικρόσωμος, τάπας το προσφιλές του παρατσούκλι και ποτέ δεν έχει τσακωθεί.
Πώς να αφήσω ένα τέτοιο ζώο να αναμετρηθεί με ένα σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο και επιθετικό σκύλο, ακόμα και  αν συντασσόμουν υπέρ αυτή της άποψης;

Βρέθηκα λοιπόν με την πλάτη κολλημένη σε ένα τοίχο, κρατώντας τον σκύλο μου πολύ σφικτά από το λουρί.
Ο άνδρας με τον μεγαλόσωμο σκύλο ήταν σχεδόν σε απόσταση αναπνοής μπροστά μου και με μεγάλη δυσκολία δεν τον άφηνε ελεύθερο.

Χειρονομούσε και έβριζε. Έλεγε και ξανάλεγε ότι τα σκυλιά δεν είναι άνθρωποι για να τα προστατεύουμε και ότι φοβάμαι την ήττα για αυτό δεν αφήνω τα ζώα να αναμετρηθούν. - όχι τόσο ευγενικά -
Κοιτούσα από τη μια το σκύλο του και φοβόμουν ότι τώρα θα χαλαρώσει ο οδηγός και θα επιτεθεί και από την άλλη αυτόν τον άντρα που άφριζε και δεν ήξερα πώς να ξεφύγω.

Έχω βρεθεί και άλλες φορές σε δυσμενή θέση λόγω σκύλου, δεν θυμάμαι όμως να έχω ξανανιώσει Δαβίδ.
Και πώς να μην νιώσω μπροστά σε αυτόν τον άνθρωπο που έχει μετατρέψει το ζώο του σε εργαλείο επιβολής και επιβεβαίωσης;

8 Μαρτίου 2011

James Bond με τακούνια




For someone with such a fondness for women, I wonder if you have ever considered what it might be like to be one?"

2 Μαρτίου 2011

Καθημερινές ιστορίες

Τρεις φορές πήγα στο ΙΚΑ για να εισπράξω το επίδομα ασθενείας. Τις δύο πρώτες φορές έφυγα με το που πάτησα το πόδι μου στον όροφο. Ήταν ατελείωτη η ουρά των ασφαλιζόμενων σε σημείο να μην μπορούμε να διασχίσουμε τις σκάλες.
Σήμερα μόνο 76 άτομα ήταν πριν από μένα, οπότε σκέφτηκα να δοκιμάσω την τύχη μου.
Εννιά ή ώρα και βρισκόμαστε στο νούμερο 25 της σειράς προτεραιότητας.
Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι ώρα θα έρθει η δική μου, με αυτό το ρυθμό εξυπηρέτησης.
Κακώς δεν σκέφτηκα να πάρω μια εφημερίδα ή ένα βιβλίο για να αντέξω την αναμονή αλλά ευτυχώς που υπάρχει το κινητό. Θα παίξω κάποιο παιχνίδι θα ανταλλάξω sms, που θα πάει θα περάσει η ώρα, δεν μπορεί.
Και εκεί που δοκιμάζω το brain challenge και αρχίζω να ανησυχώ ότι brain δεν διαθέτω γιατί αδύνατον να καταλάβω τη διαφορά του πράσινου κλάσματος με το κόκκινο και ποιό πλήκτρο στην ευχή πρέπει να πατήσω, μου αποσπά την προσοχή μια συνομιλία σε ένα από τα γκισέ.

Ένας σχετικά ηλικιωμένος κύριος κουτσαίνοντας και ασθμαίνοντας στηριζόμενος σε πατερίτσα λέει πολύ ευγενικά στην νεότατη υπάλληλο:
- Δεσποινίς σας παρακαλώ μπορείτε να σημειώσετε ακριβώς ποια δικαιολογητικά πρέπει να συγκεντρώσω;
- Γιατί εσείς δεν ξέρετε να γράφετε;

Τα κλάσματα φαίνεται μου προκάλεσαν κάποια σύγχυση γιατί δεν συνηθίζω να κάνω τον συνήγορο. Αυτή τη φορά τον έκανα και πλησίασα στο γκισέ ζητώντας από την υπάλληλο να μου πει εμένα να σημειώσω τα δικαιολογητικά αφού της είναι τόσο μεγάλος κόπος.
Έχει πλησιάσει όμως και ένας άλλος κύριος σε μεγαλύτερη σύγχυση από μένα απαιτώντας από την υπάλληλο να ζητήσει συγνώμη από τον άρρωστο άνθρωπο που ταλαιπωρείται τόση ώρα όρθιος και να φωνάξει τον προϊστάμενο της.
Η υπάλληλος χτυπάει το βιβλιάριο στο γραφείο της και εξαφανίζεται νευριασμένη.
Εμφανίστηκε μία άλλη μετά από λίγο, κάθισε στο γραφείο και σαν να μη συνέβη τίποτα, ρώτησε τον κύριο με την πατερίτσα πώς μπορεί να τον εξυπηρετήσει.

Έφυγα, δεν ήθελα να δω περισσότερη φτώχια.
Φεύγοντας έσκισα και την εντολή πληρωμής. Το ξέρω ότι δεν έκανα κανένα κατόρθωμα.
Όμως αυτή η ανοχή και η αξιοπρέπεια που μου έχουν απομείνει κοστίζουν πολύ περισσότερα από το επίδομα ασθενείας με το οποίο δεν πρόκειται να φτωχύνω ούτε να πλουτίσω.
Το ελληνικό κράτος θα το χρειαστεί περισσότερο από εμένα για τα έξοδα της ταφόπλακας του, την οποία εμείς θα πληρώσουμε ούτως ή άλλως.

<> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>

Και επειδή είμαι φύση αισιόδοξη, από ότι λένε, ανυπομονώ να έρθει η Καθαρή Δευτέρα, να πετάξουμε χαρταετό.
Ο αδελφός μου μαζεύει από την προηγούμενη την πιτσιρικαρία της οικογένειας και τον φτιάχνουν όλοι μαζί. Μάνες, ψαρόκολλες, σπάγκοι, εκτός από το κύριο θέμα που το ζωγραφίζει μόνος του.
Μια χρονιά είχε ζωγραφίσει το πιτσιρίκι που έκανε πιπί του στο στέμμα.
Το σκίτσο του Ορνεράκη για το δημοψήφισμα του ’74. Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να μην ξεχνάνε οι μεγαλύτεροι.
Ρομαντικός ιδεολόγος ο αδελφός, του έμεινε το κουσούρι της επανάστασης και ο χαρταετός σε ένα δέντρο της Πεντέλης.





Ας πετάξουμε λοιπόν, για να διασκεδάσουμε λίγο πριν γκρεμοτσακιστούμε ολοσχερώς.