7 Αυγούστου 2010

stand by me

Οι γυναίκες γινόμαστε αρκετές φορές ανταγωνιστικές μεταξύ μας, καθιστώντας τις σχέσεις μας ευάλωτες και ασταθείς.
Οι άνδρες χτίζουν πιο σταθερές φιλίες που αντέχουν περισσότερο στο χρόνο.
Μπορούν να αγαπούν και να νοιάζονται χωρίς να καλλιεργούν συναισθηματικές και κοινωνικές εξαρτήσεις. Πολλές γυναίκες θεωρούν αυτές τις εξαρτήσεις εχέγγυα φιλίας και προκαλούν κορεσμό στη σχέση.
Πόσες υποτιθέμενες δυνατές γυναικείες φιλίες δεν χαλούν σχετικά γρήγορα γιατί οι γυναίκες παραγνωριζόμαστε γρήγορα και εύκολα?

Ένας άνδρας μπορεί να είναι κακός σύντροφος αλλά πολύ καλός και τρυφερός φίλος.
Αναρωτιέμαι πως το καταφέρνουν και δεν το αναφέρω σαν προτέρημα τους. Το προτιμώ όμως από εμάς που συχνά μπερδεύουμε τους ρόλους.

Εμείς είμαστε βέβαια ο καθοριστικός παράγοντας των σχέσεων μας και λίγοτερο το φύλο ή οι κοινωνικές μας συνθήκες. 

Τα σκεφτόμουν αυτά προσπαθώντας να δώσω μια γενικότερη ερμηνεία για την αδυναμία που έχω στη φιλική μου σχέση με έναν άνδρα τα δύο τελευταία χρόνια, σχεδόν.

Είναι μια σχέση που χτίστηκε, περνώντας διάφορα στάδια. Διαφοροποιήθηκε και εξελίσσεται, χωρίς εγωισμούς και ανταγωνισμούς.
Μου έχει κρατήσει το χέρι σε δύσκολες και ιδιόμορφες καταστάσεις. Με ενθαρρύνει χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Και με εμπνέει. Με εμπνέει να θέλω να γίνομαι καλύτερη, δημιουργικότερη.
Ισως αυτός να είναι ο λόγος τελικά που θεωρώ τη συγκεκριμένη σχέση τόσο σημαντική.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου