10 Αυγούστου 2010

Σαν παραμύθι

Το ψέμα είναι σαν τη σφαίρα που δεν σε σκοτώνει αλλά σε πληγώνει, σε ματώνει και πονάς.
Όσο και να γιάνει η πληγή, ένα σημαδάκι θα αφήσει. Μπορεί και μεγαλύτερο που να σε πονάει καμιά φορά.
Για αυτό κοριτσάκι μου εσύ δεν θα αφήνεις κανέναν να σε πυροβολεί.
Θα μάθεις το τρόπο, αρκεί να θέλεις. Αυτό φτάνει.

Το έλεγε ο πατέρας μου όταν ήμουν παιδί, σα να μου διάβαζε παραμύθι.
Συνήθιζε να μου διαβάζει πολλά παραμύθια.
Είχε μπάσα φωνή που τη χρωμάτιζε και τα έκανε να ακούγονται όλα τόσο όμορφα, τόσο αληθινά και είχαν πάντα happy end.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου