Ο κύριος με τον μεγαλόσωμο σκύλο με κόλλησε κυριολεκτικά στον τοίχο.
Θύμωσε που απέτρεψα τα σκυλιά να τσακωθούν.
Μπήκα στη μέση την ώρα που ο σκύλος του επιτέθηκε στον δικό μου.
Πάντα αυτό κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμα και για ξένα σκυλιά. Η τακτική μου έχει θετικά αποτελέσματα ως τώρα και αν εξαιρέσω 2-3 σκισμένα μπατζάκια, ποτέ δεν κινδύνεψα σοβαρά.
Τα σκυλιά νιώθουν τις ανθρώπινες προθέσεις.
Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη την οποία υποστηρίζουν αρκετοί εκπαιδευτές, ευτυχώς όχι όλοι. Αφήνεις το σκύλο να τα βγάλει πέρα μόνος του. Τη συγκεκριμένη στιγμή μάλιστα πρέπει να τον λύσεις από τον οδηγό.
Εγώ συντάσσομαι με την άλλη άποψη που λέει ότι αν μπορούμε να αποτρέψουμε έναν σκυλοκαυγά χωρίς να κινδυνέψει η σωματική μας ακεραιότητα τότε να προσπαθήσουμε γιατί πολλές φορές μπορεί να είναι θανατηφόρος, ειδικά όταν πρόκειται για δεσποζόμενα ζώα.
Ο σκύλος μου είναι μικρόσωμος, τάπας το προσφιλές του παρατσούκλι και ποτέ δεν έχει τσακωθεί.
Πώς να αφήσω ένα τέτοιο ζώο να αναμετρηθεί με ένα σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο και επιθετικό σκύλο, ακόμα και αν συντασσόμουν υπέρ αυτή της άποψης;
Βρέθηκα λοιπόν με την πλάτη κολλημένη σε ένα τοίχο, κρατώντας τον σκύλο μου πολύ σφικτά από το λουρί.
Ο άνδρας με τον μεγαλόσωμο σκύλο ήταν σχεδόν σε απόσταση αναπνοής μπροστά μου και με μεγάλη δυσκολία δεν τον άφηνε ελεύθερο.
Χειρονομούσε και έβριζε. Έλεγε και ξανάλεγε ότι τα σκυλιά δεν είναι άνθρωποι για να τα προστατεύουμε και ότι φοβάμαι την ήττα για αυτό δεν αφήνω τα ζώα να αναμετρηθούν. - όχι τόσο ευγενικά -
Κοιτούσα από τη μια το σκύλο του και φοβόμουν ότι τώρα θα χαλαρώσει ο οδηγός και θα επιτεθεί και από την άλλη αυτόν τον άντρα που άφριζε και δεν ήξερα πώς να ξεφύγω.
Έχω βρεθεί και άλλες φορές σε δυσμενή θέση λόγω σκύλου, δεν θυμάμαι όμως να έχω ξανανιώσει Δαβίδ.
Και πώς να μην νιώσω μπροστά σε αυτόν τον άνθρωπο που έχει μετατρέψει το ζώο του σε εργαλείο επιβολής και επιβεβαίωσης;
Θύμωσε που απέτρεψα τα σκυλιά να τσακωθούν.
Μπήκα στη μέση την ώρα που ο σκύλος του επιτέθηκε στον δικό μου.
Πάντα αυτό κάνω σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμα και για ξένα σκυλιά. Η τακτική μου έχει θετικά αποτελέσματα ως τώρα και αν εξαιρέσω 2-3 σκισμένα μπατζάκια, ποτέ δεν κινδύνεψα σοβαρά.
Τα σκυλιά νιώθουν τις ανθρώπινες προθέσεις.
Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη την οποία υποστηρίζουν αρκετοί εκπαιδευτές, ευτυχώς όχι όλοι. Αφήνεις το σκύλο να τα βγάλει πέρα μόνος του. Τη συγκεκριμένη στιγμή μάλιστα πρέπει να τον λύσεις από τον οδηγό.
Εγώ συντάσσομαι με την άλλη άποψη που λέει ότι αν μπορούμε να αποτρέψουμε έναν σκυλοκαυγά χωρίς να κινδυνέψει η σωματική μας ακεραιότητα τότε να προσπαθήσουμε γιατί πολλές φορές μπορεί να είναι θανατηφόρος, ειδικά όταν πρόκειται για δεσποζόμενα ζώα.
Ο σκύλος μου είναι μικρόσωμος, τάπας το προσφιλές του παρατσούκλι και ποτέ δεν έχει τσακωθεί.
Πώς να αφήσω ένα τέτοιο ζώο να αναμετρηθεί με ένα σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο και επιθετικό σκύλο, ακόμα και αν συντασσόμουν υπέρ αυτή της άποψης;
Βρέθηκα λοιπόν με την πλάτη κολλημένη σε ένα τοίχο, κρατώντας τον σκύλο μου πολύ σφικτά από το λουρί.
Ο άνδρας με τον μεγαλόσωμο σκύλο ήταν σχεδόν σε απόσταση αναπνοής μπροστά μου και με μεγάλη δυσκολία δεν τον άφηνε ελεύθερο.
Χειρονομούσε και έβριζε. Έλεγε και ξανάλεγε ότι τα σκυλιά δεν είναι άνθρωποι για να τα προστατεύουμε και ότι φοβάμαι την ήττα για αυτό δεν αφήνω τα ζώα να αναμετρηθούν. - όχι τόσο ευγενικά -
Κοιτούσα από τη μια το σκύλο του και φοβόμουν ότι τώρα θα χαλαρώσει ο οδηγός και θα επιτεθεί και από την άλλη αυτόν τον άντρα που άφριζε και δεν ήξερα πώς να ξεφύγω.
Έχω βρεθεί και άλλες φορές σε δυσμενή θέση λόγω σκύλου, δεν θυμάμαι όμως να έχω ξανανιώσει Δαβίδ.
Και πώς να μην νιώσω μπροστά σε αυτόν τον άνθρωπο που έχει μετατρέψει το ζώο του σε εργαλείο επιβολής και επιβεβαίωσης;
Δεν είμαστε καλά, το τι σύμπλεγμα κυκλοφορεί στο δρόμο δεν λέγεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήNεφελη,θυμωσα παρα πολυ με ο,τι διαβασα επειδη εχω πολυ μεγαλο μισος για τους αντρες που τσαμπουκαλευονται σε γυναικες,εχοντας μαλιστα κ ενα αγριο σκυλι για συμμαχο,
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι θα γινω κακος κ θα σου πω το εξης:σε αυτη τη περιγραφη,δεν εισαι εσυ ο Δαυιδ.Δεν υπαρχει ουτε γολιαθ.Υπαρχει μια γυναικα who stands her ground.
Και υπαρχει ενα δειγμα κομπλεξικου,που ειναι προφανη τα ψυχολογικα του προβληματα,η μειονεξια του,η δυστυχια του,το ποσο παραμελημενος νιωθει απο ανθρωπους και θεους
και η απεγνωσμενη του προσπαθεια να νιωσει αντρας.
Αλλα,δεν ειναι.
Ειναι μια υστερικια Τιτικα που ξεφτιλιζει το φυλο μας.
Τιτικες δεν ειναι οι straight ουτε οι gay αντρες.
Τιτικες ειναι οι φλωροι.Σαν αυτον.
Και το μεγαλο σκυλι,ισως δειχνει και μια προσπαθεια αναπληρωσης αλλων πραγματων η μελων του,προφανως μικρων!
Δυστυχώς Περαστικέ όλο και περισσοτεροι συμπλεγματικοί κυκλοφορούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που δεν μπορούμε να φιάξουμε ένα πλέγμα να τους περιορίσουμε μήπως και βελτιωθεί η κυκλοφορία των υπολοίπων.
Celin, αποτύπωσες με την παραμικρή λεπτομέρεια την ουσία.
Δυστυχώς τα ζώα πολλες φορές γινονται θύματα των κομπλεξ και των αποθημενων των ιδιοκτητών τους.
Εξακολουθώ να νιωθω Δαβιδ πάντως παρολο που καταλαβαινω ότι στην πραγματικότητα μόνο Γολιαθ δεν είναι ο συγκεκριμενος.
Αναρωτιέμαι αν δεν ήμουν ψύχραιμη και ήρεμη τι θα ειχε γίνει.
Tο πρωί έκανα μια συντομη βόλτα τον σκυλο μου κοιτάζοντας συνέχεια πίσω μου...
Το χειρότερο το έχω δει στο Πεδίο του Άρεως.. Πολλοί είχανε βγάλει βόλτα το σκυλί τους.. Ένα παιδί είχε ένα μικρό σκυλί, σε μια στιγμή εμφανίζεται ένας τύπος σαν μπράβος (;), σαν πορτιέρης (;) τέτοιο σουλούπι.. και έχει ένα σκυλί τέρας.. Πραγματικά τεράστιο, ελεύθερο χωρίς να το κρατάει από την αλυσίδα.. Σε κάποια στιγμή το σκυλί-δολοφόνος (από ότι δυστυχώς αποδείκτηκε) φεύγει από τη προσοχή του και τρέχει προς το μικρό σκυλάκι το δαγκώνει στο λαιμό...και τη συνέχεια τη φαντάζεσαι.. Ο ιδιοκτήτης του μικρού σκυλιού προσπαθούσε να το σώσει, το τραβούσε.. αλλά το τέρας..είχε χώσει τα δόντια στο λαιμό του.. Μιλάμε δεν έχω νιώσει χειρότερα.. Μετά ο τύπος με το μικρόσωμο σκυλάκι έκλαιγε, ενώ το είχε στην αγκαλιά του.. Άλλοι στο πάρκο βρίζανε τον ιδιοκτήτη του σκυλιού-δολοφόνου.. και εκείνος ούτε συγνώμη δε ζήτησε.. το μόνο που είπε ήταν "εντάξει σιγά μη βρίζετε".., πήρε το &*&^&^σκυλό του και έφυγε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται μου χάλασε κάθε διάθεση και από τότε δεν έχω ξαναπατήσει εκεί. Φεύγοντας είδα μια κοπέλα με ένα σκυλί και της είπα να προσέχει και να μην αφήνει το σκυλί της ελεύθερο.. Τα είχα παίξει.. :(
ΥΓ πολύ σωστός ο celin.
Εχω σκεφτεί αρκετές φορες Road ότι θα επρεπε να περνάμε ψυχολογικά τεστ πριν γίνουμε γονείς και πριν αποκτήσουμε κατοικίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως να ακούγεται παρατραβηγμένο αλλά θα υπήρχαν λιγότερα δυστυχισμένα πλασματα , διποδα τετραποδα, θύματα αρρωστημένων ανθρώπων.
Το παιδί έχει ελπιδες μερικές φορες να γλυτώσει μεγαλώνοντας, το σκυλι καμία.
Ο ανθρωπος που αναφέρεις ειναι περαν του δεοντος προβληματικος, οπως και αυτος που συνάντησα εγω. Μόνο τετοιες προσωπικότητες φιαχνουν σκυλιά δολοφόνους και είναι και οι ιδιοι εξίσου επικινδυνοι.
κανονικά αυτοί που αποκτούν αυτά τα τέρατα θα έπρεπε να έχουν άδεια, όπως συμβαίνει με την οπλοκατοχή. Απορώ όταν τους βλέπω στα πάρκα, να κυκλοφορούν με τα σκυλιά λυμένα ανάμεσα στον κόσμο όλο αυτοπεποίθηση. Είναι προφανές ότι δεν έχουν γνώση του αντικειμένου. Δε μπορείς να εμπιστευθείς τα ένστικτα ενός ζώου και ειδικά επιθετικού, οπως μερικά απ' αυτά. Ελληναράδες, τι περιμένεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω να εκλείψουν, να μειωθούν οι Ελληναράδες Proctrustes, όμως βλέπω να πολλαπλασιάζονται με γοργό ρυθμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ας πούμε ότι καταλαβαίνω πως μερικά πράγματα ρέουν στο αίμα του Έλληνα, πχ ρουσφέτι, αλίμονο τι θα κάναμε χωρίς αυτό.
Αλλά στοιχειωδώς ένα βιβλιαράκι δεν μπορεί να διαβάσει πριν αποκτήσει σκύλο, που θα ζει μαζί του, ή να ζητήσει δύο συμβουλές από έναν εκπαιδευτή;
Ενα τετοιο ζώο μπορει να γίνει επικίνδυνο και για τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του.
Οι υπόλοιποι που δεν θέλουμε να βαδίσουμε σε αυτή τη νοοτροπία, πως θα το αντιμετωπίσουμε δηλαδή. Θα μείνουμε κλεισμένοι σπίτι μας, θα πρέπει να οπλοφορούμε ή να γίνουμε όλοι Ελληναράδες.
Δεν υπάρχει και κανένα σχετικό νομικό πλαίσιο σε αυτή τη χώρα. Στη Γερμανία σπάνια θα συναντήσεις παρόμοια κατάσταση.
Υπάρχει βέβαια και ο ψυχίατρος άλλα αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν καν ότι τον χρειάζονται, επειγόντως.