Ο Άγιος Βασίλης

Στόλισα το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ούτε θυμάμαι πόσα, που είχα αυτή την επιθυμία.

Αντί για αστέρι στην κορυφή έβαλα έναν Άγιο Βασίλη. Αυτόν τον καλοκάγαθο παππούλη που φέρνει δώρα και που από πολλή μικρή, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, έπαψα να τον πιστεύω.

Λίγο πριν τις γιορτές είχε πεθάνει ο πατέρας, τέτοιες μέρες.

Μου είπαν ότι πήγε ταξίδι. Οι μέρες όμως περνούσαν, οι γιορτές πλησίαζαν και εκείνος δεν επέστρεφε να στολίσουμε το δένδρο.

Πού θα αφήσει ο Άγιος Βασίλης τα δώρα αν δεν στολίσουμε το δένδρο;  Μα ο πατέρας δεν ξέρει τι ώρα σχολάω να πάρει τηλέφωνο; Και εσύ γιατί φοράς συνέχεια μαύρα και είσαι αχτένιστη;

Ένα ένα συνδέθηκαν τα κομματάκια του παζλ μέσα μου. 

Το μυαλό ενός μικρού παιδιού δεν μπορεί να ερμηνεύσει το θάνατο.  Μόνο θυμό μπορεί να νιώσει για εκείνον που δεν θα ξαναγυρίσει και για αυτούς που έμειναν.

Έζησα πολλά χρόνια με αυτόν το θυμό μέχρι να αποδεχτώ την απώλεια και να συγχωρέσω τη μητέρα μου και τον αδελφό μου για τη δειλία τους να μου πουν την αλήθεια.

Οι γιορτές όμως είχαν αλλάξει χρώμα. Ήταν που δεν ήρθε ο Άγιος Βασίλης εκείνη τη χρονιά και έχασα την πίστη μου στα όνειρα και στα παραμύθια από τόσο μικρή.

Στην εφηβεία άρχισα να απαξιώνω συνειδητά το νόημα των γιορτών και σιγά σιγά εκείνος ο καλοκάγαθος παππούλης έγινε μία κόκκινη καρικατούρα.

Φέτος όμως θα ζωντανέψω το παραμύθι. Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, ακόμα και για τα (πολύ) μεγάλα παιδιά.  Αρκεί να τον πιστέψουμε.  Άλλωστε ποιός μπορεί να πραγματοποιήσει  καλύτερα από εκείνον τις επιθυμίες μας, τα όνειρα μας;  Και ποιός τελικά μπορεί να ζει χωρίς όνειρα;

Και που θα αφήσει ο Άγιος Βασίλης τα δώρα αν δεν στολίσουμε το δένδρο; Για αυτό το στόλισα, για να μην χάσει το δρόμο, όπως εκείνη τη χρονιά.

Ελπίζω μόνο να μην σπάσει το τετράποδο όλες τις μπάλες και παρεξηγηθεί ο παππούλης και λοξοδρομήσει.

                    Christmas Cards by NothinButtDogs