Ο Kahlil Gibran γράφει για την νύχτα στο βιβλίο Αγαπημένη.
Είμαι σαν και εσένα, γιατι μας κατηγορούν και τους δυο πως είμαστε αυτο που δεν είμαστε.
Είμαι σαν και εσένα, στις επιθυμίες μου και στα ονειρά μου, στο είναι μου και στον χαρακτήρα μου.
Είμαι σαν εσένα, και ας μη με στέφει το δειλινό με χρυσαφιένια σύννεφα.
......
Είμαι νύχτα φιλική χαρούμενη, γαλήνια, ταραγμένη. το σκοτάδι μου δεν έχει αρχή και τα βάθη μου δεν εχουν τέλος...........
........ Νύχτα, είμαι σαν κι εσένα. Η αυγή μου δεν θα ερθει παρά μονάχα όταν ο χρόνος μου θα έχει τελειώσει.
Θέλει υπομονή να περιμενεις την "αυγή μου". Κανένας γαλαξίας δεν με περιβάλλει, τα μάτια μου όμως μαθαίνουν να βλέπουν και τα αυτιά μου να ακούν.
Είμαι σαν και εσένα, γιατι μας κατηγορούν και τους δυο πως είμαστε αυτο που δεν είμαστε.
Είμαι σαν και εσένα, στις επιθυμίες μου και στα ονειρά μου, στο είναι μου και στον χαρακτήρα μου.
Είμαι σαν εσένα, και ας μη με στέφει το δειλινό με χρυσαφιένια σύννεφα.
......
Είμαι νύχτα φιλική χαρούμενη, γαλήνια, ταραγμένη. το σκοτάδι μου δεν έχει αρχή και τα βάθη μου δεν εχουν τέλος...........
........ Νύχτα, είμαι σαν κι εσένα. Η αυγή μου δεν θα ερθει παρά μονάχα όταν ο χρόνος μου θα έχει τελειώσει.
Θέλει υπομονή να περιμενεις την "αυγή μου". Κανένας γαλαξίας δεν με περιβάλλει, τα μάτια μου όμως μαθαίνουν να βλέπουν και τα αυτιά μου να ακούν.