29 Νοεμβρίου 2010

Ο Άγιος Βασίλης

Στόλισα το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ούτε θυμάμαι πόσα, που είχα αυτή την επιθυμία.
Αντί για αστέρι στην κορυφή έβαλα έναν Άγιο Βασίλη. Αυτόν τον καλοκάγαθο παππούλη που φέρνει δώρα και που από πολλή μικρή, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, έπαψα να τον πιστεύω.

Λίγο πριν τις γιορτές είχε πεθάνει ο πατέρας, τέτοιες μέρες.
Μου είπαν ότι πήγε ταξίδι. Οι μέρες όμως περνούσαν, οι γιορτές πλησίαζαν και εκείνος δεν επέστρεφε να στολίσουμε το δένδρο.
Πού θα αφήσει ο Άγιος Βασίλης τα δώρα αν δεν στολίσουμε το δένδρο;  Μα ο πατέρας δεν ξέρει τι ώρα σχολάω να πάρει τηλέφωνο; Και εσύ γιατί φοράς συνέχεια μαύρα και είσαι αχτένιστη;
Ένα ένα συνδέθηκαν τα κομματάκια του παζλ μέσα μου. 

Το μυαλό ενός μικρού παιδιού δεν μπορεί να ερμηνεύσει το θάνατο.  Μόνο θυμό μπορεί να νιώσει για εκείνον που δεν θα ξαναγυρίσει και για αυτούς που έμειναν.
Έζησα πολλά χρόνια με αυτόν το θυμό μέχρι να αποδεχτώ την απώλεια και να συγχωρέσω τη μητέρα μου και τον αδελφό μου για τη δειλία τους να μου πουν την αλήθεια.

Οι γιορτές όμως είχαν αλλάξει χρώμα. Ήταν που δεν ήρθε ο Άγιος Βασίλης εκείνη τη χρονιά και έχασα την πίστη μου στα όνειρα και στα παραμύθια από τόσο μικρή.
Στην εφηβεία άρχισα να απαξιώνω συνειδητά το νόημα των γιορτών και σιγά σιγά εκείνος ο καλοκάγαθος παππούλης έγινε μία κόκκινη καρικατούρα.

Φέτος όμως θα ζωντανέψω το παραμύθι. Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, ακόμα και για τα (πολύ) μεγάλα παιδιά.  Αρκεί να τον πιστέψουμε.  Άλλωστε ποιός μπορεί να πραγματοποιήσει  καλύτερα από εκείνον τις επιθυμίες μας, τα όνειρα μας;  Και ποιός τελικά μπορεί να ζει χωρίς όνειρα;

Και που θα αφήσει ο Άγιος Βασίλης τα δώρα αν δεν στολίσουμε το δένδρο; Για αυτό το στόλισα, για να μην χάσει το δρόμο, όπως εκείνη τη χρονιά.

Ελπίζω μόνο να μην σπάσει το τετράποδο όλες τις μπάλες και παρεξηγηθεί ο παππούλης και λοξοδρομήσει.

                    Christmas Cards by NothinButtDogs                            

23 Νοεμβρίου 2010

Το mail

Πάτησα αριστερό κλικ και το mail που με απασχολούσε τόσο καιρό, έφυγε.
Αν γίνουν δεκτές οι προτάσεις μου θα αλλάξω εταιρεία.
Εξαιρετικές συνθήκες εργασίας και καλύτερη αμοιβή. Το σκέφτομαι σχεδόν ένα χρόνο αλλά δεν το τολμούσα. Είχα πάντα μια καλή δικαιολογία για να μην προσπαθήσω. 
Τώρα όμως που είμαι δυσαρεστημένη  από τη δουλειά μου και αντιμετωπίζω προβλήματα δεν έχω περιθώρια για δικαιολογίες, ούτε ακόμα και για αυτή της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας.

Όσο καθυστερούμε να πάρουμε μία απόφαση μας στοιχειώνει και ίσως τελικά ποτέ να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες παρά μόνο αν τις δημιουργήσουμε εμείς.

Έμεινα άυπνη αρκετά βράδια για να το τελειώσω και τις περισσότερες φορές το διέγραφα.
Έψαχνα πάλι να βρω μια δικαιολογία αλλά τις είχα εξαντλήσει όλες.
Με είχε κυριεύσει το άγχος και δεν μπορούσα να αποδώσω την παρουσίαση όπως ήθελα. 

Ένας συνεργάτης που ήξερε πόσο με απασχολούσε αυτό το ζήτημα με βοήθησε να ολοκληρώσω το mail. Μου έστειλε ένα διακριτικό, χιουμοριστικό μήνυμα.
Με παρότρυνε να προσπαθήσω και θα μπορούσε να κάνει διορθώσεις, αν ήθελα. 
Ήταν εκείνο το χέρι που χρειαζόμουν την κατάλληλη ώρα. Θα του το χρωστώ που μου το πρόσφερε. Δύο μέρες ανταλλάζαμε σημειώσεις, κάναμε αλλαγές, διορθώσεις. 
Το mail ολοκληρώθηκε. Τώρα πια δεν είχα καμία δικαιολογία για να μην πατήσω κλικ.

Αμφιβάλλω για τη θετική έκβαση χωρίς καμία ηττοπάθεια. Είναι μία εταιρεία κολοσσός. Προφανώς δεν περιμένει κανέναν για να καλύψει καμία θέση. Μάλλον την περιμένουν.

Ήταν μία τρέλα αλλά το διασκεδάζω απίστευτα που την έκανα. 
Σκέφτομαι μάλιστα ότι η εξέλιξη είναι ήδη θετική γιατί δεν θα αναρωτιέμαι πια τι θα γινόταν αν…

Η ζωή είναι ένα παιχνίδι.

18 Νοεμβρίου 2010

Η κάρτα

Σήμερα ένας μαθητής της πρώτης Λυκείου μου χάρισε ένα βιβλίο και μία κάρτα, χειρόγραφη, με πολύ όμορφα γράμματα:
Τι θέλει ένα τετράποδο? 
Ένα δίποδο να το φροντίζει. 
Τι θέλει ένα δίποδο?
Μια γλυκιά κουβέντα :-)

Με θυμάται κάθε χρόνο τα τρία τελευταία.
Ήμουν στον κτηνίατρο όταν είχε έρθει η μητέρα του να αφήσει το κουτάβι που είχε βρει ο μικρός στο δρόμο.
Το ζευγάρι μόλις είχε χωρίσει, είχε πολλά στο κεφάλι της, δεν ήθελε ζώα, δεν την έφταναν τα χρήματα. Ο κτηνίατρος προσπαθούσε να την αποτρέψει. Θα αναλάμβανε όλα τα εμβόλια δωρεάν.
Εκείνη όμως ήταν ανένδοτη, δεν μπορούσε τη βρωμιά σπίτι της. 
Της πρότεινα μερικούς τρόπους για να διευκολυνθεί η συγκατοίκηση τους, αλλά  δεν ήθελε να υπάρχουν λύσεις. Αν δεν κρατούσε ο κτηνίατρος το κουτάβι θα το άφηνε στο δρόμο. 

Στο άκουσμα αυτής της λέξης ο μικρός άρχισε να κλαίει με λυγμούς.
Την εκλιπαρούσε δεν την παρακαλούσε απλώς. 
Είμαι μόνος μου, είπε ο μικρός, δεν έχω κανέναν.  

Βούλιαξε η ψυχή μας ακούγοντας ένα παιδί να ξεστομίζει αυτή τη φράση. 
Πώς να το βοηθήσεις να βγει από την απελπισία του όταν η ίδια η μητέρα του αδιαφορεί για το κακό που του προξενεί με τη στάση της;

Ο μικρός κράτησε το σκύλο αφού πια είχαμε εξαντλήσει με τον κτηνίατρο όλα τα επιχειρήματα μας και ενίοτε τους καλούς μας τρόπους. Τον στηρίξαμε για ένα χρονικό διάστημα, αν και δεν χρειαζόταν, ο μικρός τα κατάφερνε πολύ καλά.

Εξακολουθεί να τα καταφέρνει. Άντλησε κουράγιο από το σκύλο  για να αντιμετωπίσει τη ζωή του, για να μην περιθωριοποιηθεί.
Είναι καλός άνθρωπος, κάνει όνειρα για τις σπουδές του και είναι σχεδόν πάντα μαζί με το τετράποδο.

14 Νοεμβρίου 2010

καρυοθραύστης

τι ψυχή έχουν μερικά καρυδοτσουφλάκια; θα ξανασκουπίσεις

πάλι αυτή η ενοχλητική! μα γιατί μου τη φέρατε; γυναίκες...
αχ μικρή Νεφέλη, άδικα ελπίζεις
....... η απόλαυση είναι μόνο δική μου

11 Νοεμβρίου 2010

Μάιλο

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο στην Καθημερινή, ήρθαν στο μυαλό μου εικόνες σαν αυτή και αυτή.
Είναι ζώα από Ελληνικά (παράνομα) puppy mills . Μέχρι πριν ενάμιση χρόνο περίπου πιστεύαμε οτι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν φάρμες παραγωγής κουταβιών.
Υπάρχουν όμως και μάλιστα το εμπόριο τους ανθεί, βασιζόμενο στην άγνοια αλλά και στην ολοφάνερη προτίμηση του Ελληνα για καθαρόμαιμο, μικρόσωμο ως επι το πλείστον σκύλο.
Καταλαβαίνω ότι δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι ενημερωμένοι για το τι κρύβεται πίσω απο τη βιτρίνα, αν και θα έπρεπε, τουλάχιστον όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν κατοικίδιο.

Όταν όμως αυτοαποκαλούμενοι φιλόζωοι απευθύνονται σε pet shops  και μάλιστα το δημοσιοποιούν, είναι το λιγότερο απογοητευτικό και σοκαριστικό.
Η αλήθεια είναι ότι θύμωσα και στεναχωρήθηκα όταν το διάβασα. Το άρθρο επικροτεί εμμέσως την αγορά ζώου από pet shops και η συντάκτρια του προκειμένου να απενοχοποιηθεί ειρωνεύεται τα σωματεία που δεν έχουν maltez ή κάτι παρόμοιο.
Μα αυτού του είδους σπάνια καταλήγουν στο δρόμο. Ανήκουν στις αγαπημένες προτιμήσεις των Ελλήνων.

Τα σωματεία συνήθως περιθάλπουν ημίαιμα σκυλιά, πιο σπάνια καθαρόαιμα και ειδικά μικρόσωμα.  Προφανώς δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν πάντα στις απαιτήσεις για μικρόσωμα, ωστόσο υπάρχουν οι νόμιμοι εκτροφείς για όσους θέλουν το τετράποδο φίλο τους με συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Οσο σκληρό και να ακούγεται καλύτερα να πεθάνει ενα ζώο στη βιτρίνα παρά η άγνοια και η ματαιδοξία μας να καταδίκασουν χιλιάδες άλλα σε μαρτυρικές συνθήκες διαβίωσης , όπου μόνο ο θάνατος θα τα λυτρώσει από τους μύλους που τα αλέθουν, οπως πολύ εύστοχα είχε γράψει ο Περαστικός


 Puppy Mills: επιχειρήσεις μαζικής αναπαραγωγής κουταβιών τα οποία πωλούνται στη «βιομηχανία» των pet shops ανά τον κόσμο.
Αυτοσκοπός; Το κέρδος, στο όνομα του οποίου παραμερίζεται το μέλημα για αναπαραγωγή υγιών σκυλιών, άξιων εκπροσώπων του είδους τους.

 Εκατοντάδες χιλιάδες κουταβιών μεγαλώνουν κάθε χρόνο σε κυνοτροφεία με σκοπό το κέρδος.

 Τα «Puppy Mills» είναι γνωστά για τις απάνθρωπες συνθήκες και την αδιάκοπη αναπαραγωγή γενετικά «ελαττωματικών» κουταβιών.

 Στις Ηνωμένες πολιτείες υπάρχουν, βάση ερευνών, τουλάχιστον 3.500 pet shops που εμπορεύονται ζώα. Πουλάνε περίπου 500.000 κουτάβια το χρόνο. Εκτιμάται ότι μόνο στην πολιτεία του Μιζούρι, η «βιομηχανία κουταβιών» αποτιμάται στα 40 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

 Τα σκυλιά που ζουν στα «Puppy Mills» καλύπτονται από μπερδεμένο και βρώμικο τρίχωμα, τα δόντια τους σαπίζουν και η όρασή τους είναι ελλιπής. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σκυλιών των οποίων τα σαγόνια αποσυντίθενται λόγω σήψης των δοντιών τους.

 Τα σκυλιά κρατούνται σε μικρά, συρμάτινα, υπερυψωμένα κλουβιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους στα οποία στεγάζονται υπεράριθμα ζώα, χωρίς καθόλου προσωπικό χώρο. Δεν τους επιτρέπεται σχεδόν ποτέ να βγουν έξω. Τα περισσότερα απ’ αυτά δεν έχουν αγγίξει ποτέ στέρεο έδαφος ή γρασίδι.

 Πολλά από τα σκυλιά πληγώνονται κατά τη διάρκεια καβγάδων που λαμβάνουν μέρος στα υπερπληθή κλουβιά που διαμένουν από τα οποία δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής.

 Πολλά σκυλιά τραυματίζουν ή χάνουν τα άκρα τους που παγιδεύονται στα συρμάτινα πατώματα των κλουβιών, στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν.

 Δεν υπάρχει ζέστη ή κλιματισμός. Τα σκυλιά παγώνουν μέχρι θανάτου το χειμώνα και «ψήνονται», στην κυριολεξία, από τα συρμάτινα κάγκελα το καλοκαίρι.

 Τα «Puppy Mills» αυξάνουν τα κέρδη τους διατηρώντας στο ελάχιστο το λειτουργικό κόστος τους, εφόσον τα έξοδα για τη διατροφή, τη διαμονή και την κτηνιατρική περίθαλψη των ζώων είναι υποτυπώδη.

 Την τροφή που καταναλώνουν τα ζώα, προμηθεύονται συχνά από ελαττωματικές ή ληγμένες παρτίδες. Άλλες φορές απλά μαζεύονται από τα πατώματα εργοστασίων παραγωγής ζωοτροφών. Τα ζώα στερούνται θρεπτικών ουσιών με αποτέλεσμα το σάπισμα των δοντιών τους από νεαρές ηλικίες.

 Συχνή μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η τοποθέτηση μεταλλικών ράβδων στο εσωτερικό του λαιμού των σκυλιών σπάζοντας έτσι τις φωνητικές τους χορδές, ώστε να αποφεύγονται «διαμαρτυρίες» από την πλευρά των ζώων, πιθανές καταγγελίες από οποιονδήποτε ευσυνείδητο καθώς και… ηχορύπανση.

 Τα θυληκά σκυλιά, ζευγαρώνουν από τον πρώτο οίστρο τους, καθώς και σε κάθε οίστρο που ακολουθεί, μέχρι τα καταβεβλημένα κορμιά τους να μην μπορούν πια να «παράγουν» και στη συνέχεια θανατώνονται. Συχνά θανατώνονται με πυροβολισμό ή λιθοβολισμό. Άλλες φορές πωλούνται σε εργαστήρια ως πειραματόζωα ή αφήνονται να πεθάνουν από ασιτία. Τα σκυλιά επιβιώνουν συνήθως μέχρι την ηλικία των πέντε ετών.

 Τα κουτάβια απομακρύνονται από τη μητέρα τους στην ηλικία των 5 – 8 εβδομάδων και πωλούνται σε «μεσάζοντες» οι οποίοι τα στοιβάζουν σε καρότσες φορτηγών με σκοπό τη μεταπώληση στα γνωστά σε όλους pet shops. Εξάγονται ανά τον κόσμο με πλοία, αεροπλάνα και φορτηγά χωρίς κατάλληλη διατροφή, νερό, εξαερισμό και συχνά χωρίς κλουβιά μεταφοράς.
Πολλά από αυτά πεθαίνουν στη διαδρομή.

 Ανυποψίαστες οικογένειες αγοράζουν τα κουτάβια και στην πορεία ανακαλύπτουν πως αυτά φέρουν μη ιάσιμες ασθένειες, γενετικά, ακόμα και ψυχολογικά προβλήματα. Συχνά τα κουτάβια πεθαίνουν στις πρώτες μέρες μεταφοράς τους στο νέο τους σπίτι. Άλλα χρειάζονται ιατρική περίθαλψη που κοστίζει πολλές χιλιάδες ευρώ. Τα περισσότερα υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα που προκλήθηκαν από την ανύπαρκτη κοινωνικοποίηση και τις άθλιες συνθήκες των «Puppy Mills».

 Πολλά pet shops εμπορεύονται κουτάβια από «Puppy Mills» υποστηρίζοντας ότι προέρχονται από εγχώριους και υπεύθυνους εκτροφείς. Τα ζώα συνοδεύονται από πλαστά χαρτιά «γνησιότητας».


Ο Μάιλο είναι ένα ακόμα προιόν των puppy mills.
Θα πεθάνει στον ξενώνα που φιλοξενείται, τουλάχιστον αξιοπρεπώς.






Πληροφορίες για puppy millis

6 Νοεμβρίου 2010

Bazaar για τα αδέσποτα


Το Σωματείο Stray.gr διοργανώνει bazaar για τα αδέσποτα  Κυριακή 5 Δεκέμβρη στο Thission Lofts, Πειραιώς 123 .

Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους και ακόμα περισσότερο για τα ζώα.

Το ΚΑΖ  ( Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων) θα συμμετέχει και φέτος στο bazaar.

Για πληροφορίες αλλά και δωρεές προϊόντων και υπηρεσιών: info@stray.gr